استفاده از روش مونت کارلو برای شبیه سازی دز معادل جذب شده در یک مدل انسانی ناشی از عملکرد راکتورتحقیقاتی تهران و گازهای رادیو اکتیو متصاعد شده از آن

در این تحقیق، دز معادل در یک ماه کاری و سالیانه ناشی از عملکرد راکتور تحقیقاتی تهران را در یک فانتوم معادل انسان در نواحی بالای استخر و اطراف گنبد که ناشی از گازهای رادیو اکتیو حاصل از شکافت رادیونوکلیدهای(kr, xe, cs, ar, s, n, c ,k, i) و ذرات ریز معلق خارج شده از استخر را به کمک کد mcnpx محاسبه می گردد. نتایج محاسبات نشان می دهند که دز دریافتی توسط کارکنان در بالا و اطراف استخر وقتی در حد مجاز است که ساعات کاری به ترتیب 408 و 1836 ساعت در سال باشد یا سرعت تهویه به گونه ای باشد که اکتیویته گازهای متصاعد شده از استخر، به ترتیب مقادیر10 و 80 درصد از مقدار گزارش شده توسظ fsar کاهش یابند.

The Monte Carlo Simulation of the Absorbed Equivalent Dose in Humans Modeling Due to Tehran Research Reactor and Radioactive Gases Released from It

In this study, the annual and monthly equivalent dose of the operation of the Tehran Research Reactor in a human phantom in the pool and surrounding areas as well as the dome from the fission of radioactive gases (Kr, Xe, Cs, Ar, S, N, C, K, I) and suspended particulates emitted by the pool, were calculated by MCNPX code. The results show that the exposed doses by workers at the top and around the pool, when the limit was of the order of 408 hours and 1836 hours per year or speed of the air in such a way that the activity of gases given off by the pool, were reduced to 10% and 80% of the reported values explained by FSAR, respectively.