استفاده از پسماند کشاورزی برای جذب بیس‌فنل aاز محلولهای آبی: مطالعه ایزوترمی و سنتیکی

مقدمه و هدف: بیس فنلa به عنوان یک ترکیب خطرناک سمی و پراهمیت شناخته شده است بنابراین قبل از تخلیه آبهای آلوده به محیط زیست باید تصفیه شود. بنابراین هدف از این مطالعه بررسی جذب بیس فنل a از محلولهای آبی توسط ضایعات کشاورزی کاه برنج می باشد. مواد و روشها: این تحقیق بصورت آزمایشگاهی و بصورت ناپیوسته انجام گرفت. در این مطالعه تاثیر پارامترهای مختلف مثل زمان تماس، ph ، غلظت اولیه بیس فنل a و دوز بیومس بر عملکرد جاذب بررسی شد. نمو نه ها با سه بار تکرار مورد آزمون قرار گرفتند و مدلهای مختلف ایزوترم و سرعت واکنش جذب از طریق مقایسه ضریب رگرسیون تحلیل شد.و در نهایت غلظت باقیمانده بیس فنلa به روش hplcسنجش گردید. نتایج: نتایج نشان داد با افزایش زمان تماس و دز جاذب میزان جذب بیس فنل a افزایش می یابد. بطوریکه با افزایش زمان تماس از 10 دقیقه تا 75 دقیقه و دوز جاذب از 1 گرم به 5 گرم در لیتر به ترتیب میزان جذب از 38.3% تا 96.9 % و 35.5% به 94.9% افزایش یافت. همچنین با کاهش غلظت اولیه بیس فنل a، میزان حذف افزایش یافت و بهترین ph برای جذب برابر با 3 بود. داده های جذب نیز بیشتر از ایزوترم لانگمیر و سینتیک درجه دو تعبیت می کنند. نتیجه گیری: به طور کلی نتایج حاصل از این مطالعه مشخص ساخت که می توان از کاه برنج به عنوان یک جاذب موثر و با کارایی بالا و ارزان قیمت ، جهت تصفیه پساب صنایع استفاده کرد.

Application of Agricultural Waste for Adsorption Bisphenol A from Aqueous Solution: Kinetic and Equilibrium Studies

Bisphenol A is classified as a toxic and priority hazardous compound; it is required to be degraded prior to discharging the contaminated streams to the environment. Therefore, the purpose of this study is investigation of Bisphenol A adsorption by biomass agricultural waste Rice straw. Material and methods: This study was performed in laboratory at batch scale. The effects of different parameters including contact time, pH, Bisphenol A initial concentration and biomass dosage were studied for removal of Bisphenol A. All experiments were repeated triplicate and then adsorption isotherms and kinetics of different models were analyzed by comparing the coefficient of determination. The concentration of Bisphenol A was measured by HPLC. Results: The results indicated that by increasing of contact time and dose of adsorbent the amount of bisphenol adsorption increases, so that by increasing contact time from 10 to 75 min, the adsorption increased from 38.3% to 96.9% and by increasing adsorbent dosage from 1 to 5 gr/L adsorption increased from 35.5% to 94.9%. The adsorption was increased by decreasing of initial concentration of bisphenol A and the pH of 3 was the best for bisphenol A removal. The adsorption data was best fitted to the Freundlich isotherm and pseudosecond order kinetic model. The Langmuir equation and pseudo second order model showed the best fit for the experimental data Conclusion: The results showed that the agricultural waste Rice straw can be used as a high efficiency and inexpensive adsorbent for treatment of industrial effluent.