مسئولیت مدنی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در قبال بهداشت آب: یک مطالعه مرور قوانین و مقررات

زمینه و هدف: در صورت عدم تامین یا نظارت بر آب بهداشتی و در نتیجه بروز مستقیم زیان به مصرف کنندگان، لزوم جبران خسارت برپایه نظریه مسئولیت مدنی متصور خواهد بود. لذا، هدف از این پژوهش بررسی مسئولیت مدنی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی در قبال بهداشت آب است.مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه کیفی برپایه چهارچوب نظریه مسئولیت مدنی بود، که با استفاده از ابزار پژوهش کتابخانه ای با جمع آوری قوانین و مقررات کشور و استفاده از روش تحلیل مضمون و انطابق قوانین با چهارچوب مدل مفهومی، موارد مسئولیت مدنی وزارت بهداشت در حوزه آب شناسایی شد.یافته ها: براساس یافته ها، در ایران از سال ١٣٢٩ و با تصویب قانون بهداشت شهری، وزارت بهداری به نظارت و کنترل کیفیت آب مصرفی غیرلوله کشی شهرها مکلف شده است. بعد از وضع این قانون، ١٠ قانون و مقرره ی دیگر تا سال ١٣٩٤، مجموعا ١٣ مورد تکلیف برای این وزارت در موضوع بهداشت آب شناسایی شد.نتیجه گیری: یافته ها نشان می دهد که قوانین و مقررات موجود به اندازه کافی مسئولیت مدنی وزارت بهداشت را در قبال مسائل بهداشت آب بررسی می کند. بنابراین چنانچه به سلامتی مصرف کنندگان نامطلع به دلیل بی توجهی غیرعمدی این وزارت، نقص تجهیزات و یا سوء مدیریت در اثر آلودگی آب آسیب مستقیم وارد آید، وزارت بهداشت مسئولیت مدنی دارد و باید خسارات وارده را جبران کند.

civil liability of the ministry of health for water hygiene: a review study of laws and regulations

background: in case of non-supply or monitoring of water hygiene and resulting a direct damage to consumers, the need for compensation will be considered based on the theory of civil liability. therefore, the purpose of this research is to survey the civil liability of the ministry of health for water hygiene.methods: this research is a qualitative study based on the framework of the theory of civil liability, which by using the library research tool by collecting the laws and regulations of the country and using the thematic analysis method and matching the laws with the framework of the conceptual model, civil liability of the ministry of health in the field of water hygiene was identified.results: based on the findings, in iran since 1949 and with the approval of the urban health law, the ministry of health has been obliged to monitor and control the quality of non-piped water in cities. after the enactment of this law, 10 other laws and regulations until 2014, a total of 13 tasks for this ministry were identified in the issue of water hygiene.conclusion: the findings suggest that existing laws and regulations adequately address the ministry of health’s civil liability for water hygiene issues. therefore, if consumers unknowingly suffer health damage directly from water pollution due to the ministry’s unintentional neglect, equipment defects, or mismanagement, the ministry holds civil liability and must compensate for any losses incurred.