کاربست مدل‌های sweep و aermod در شبیه‌سازی ریسک انتشار 10 pmاز دپو مواد اولیه و پسماندهای صنایع کاشی سرامیک، خاک چینی و شیشه شهرستان اردکان یزد در سال 1397

مقدمه: کاربرد مدل های کیفیت هوا در سیستم ارزیابی ریسک سلامت به عنوان ابزاری موثر در ارزیابی مواجهه جمعیت انسانی با عوامل زیان آور محیطی تعریف شده است. این تحقیق با هدف ارزیابی ریسک سلامت مواجهه تنفسی با 10 pm انتشاریافته از دپو مواد اولیه و پسماندهای تعدادی از صنایع کانی‌های غیرفلزی به روش مدل‌سازی انجام شد.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی ابتدا برای تخمین میزان نشر 10 pm از دپوهای صنایع کاشی سرامیک، خاک چینی و شیشه اطلاعات موردنیاز مدل sweep با بازدیدهای میدانی و اندازه گیری‌های آزمایشگاهی تهیه شد. سپس با ورود اطلاعات هواشناسی به aermet، مدل رقومی ارتفاع به aermap، نرخ انتشار و ابعاد هندسی منابع آلاینده به aermod مقادیر مواجهه با 10 pm در جمعیت تحت تاثیر شبیه سازی شد. ترکیب شیمیایی دپو‌ها با استفاده از icp-ms تعیین گردید. متعاقبا با استفاده از روابط پیشنهادی epa ریسک سرطان زایی و غیرسرطان زایی مواجهه با 10 pm تخمین زده شد. یافته‌ها: بر اساس نتایج شبیه سازی مدل sweep بیشترین میزان نشر 10 pm برای دپو کارخانه کاشی و سرامیک تخمین زده شد. بیشترین ماکسیمم های غلظت یک، هشت و 24 ساعته شبیه سازی شده 10 pm به ترتیب برابر با 8840، 1967 و g/m3 micro; 1272 است. بیشترین میانگین مواجهه تنفسی یک (52.53)، هشت (11.64)، 24 (μg/m3 5.85) ساعته با 10 pm برای کارکنان کارخانه فرآوری شن و ماسه تخمین زده شد. بیشترین درصد ترکیب شیمیایی دپوها، سیلیس بود. بر این اساس، مقادیر ریسک سرطان زایی (ilcr) مواجهه با 10 pm کوچکتر از 4-^10 و ریسک غیرسرطانزایی (hq) کوچکتر از یک پیش بینی شد.نتیجه گیری: اگرچه مقادیر عددی ریسک در محدوده مجاز پیش بینی شد اما می توان با ایجاد سنگفرش بر روی دپو صنایع تا حدودی میزان انتشار 10 pm را کاهش داد.

Application of SWEEP and AERMOD Models to Simulate PM10 Emission Risk from Primary Materials and Waste Depos of Tile and Ceramic, Khak-e-Chini and Glass Industries of Ardakan, Yazd, Iran in 2018

Background: Application of air quality models in Health Risk Assessment system has been defined as an effective tool in assess the human population exposure to environmental harmful factors. The present study was conducted to aim of health risk assessment of respiratory exposure to PM10 Emitted from Depos of primary materials and waste a number of Nonmetallic minerals industries by Modeling method.Methods: In this descriptive study, first to Field visits and laboratory measurements was obtained the information needed for SWEEP model to estimate PM10 emission rate from depos of Tile and Ceramic, Khakechini and glass industries. Then, with the introduction of meteorological information to AERMET, the digital elevation model to AERMAP, the emission rate and the geometric dimensions of the pollutant sources to AERMOD, simulated the values of exposure to PM10 in the affected population. The chemical composition of the depos was determined using ICPMS. Subsequently, using the EPA suggested relationships was estimated the risk of carcinogenic and noncarcinogenic exposure to PM10.Results: According to the simulation results of SWEEP model, the highest PM10 emission was estimated for the Tile and Ceramic depo. The highest concentration maximum of 1, 8, and 24 h of PM10 simulated were 8840, 1967, and 1272 micro;g/m3, respectively. The highest average respiratory exposure of 1 (52.53), 8 (11.64), 24 (5.85 micro;g/m3) hour to PM10 was estimated for Sand and Gravel processing plant staff. The highest percentage of chemical compounds in depos was for silica. Accordingly, the carcinogenicity risk (ILCR) of exposure to PM10 was predicted less than 104 and non carcinogenicity risk (HQ) less than one.Conclusion: Although numerical values of risk were predicted in the permissible limit, but to creating Surface rock on the depo industries can reduce the emission of PM10.