ارزیابی غلظت فلزات سنگین و ریسک مصرف آن در ماهی قزل آلای رنگین کمان (oncorhynchus mykiss) در حوضچه های پرورش ماهی (مطالعه موردی: شهرستان کامیاران و سنندج)

زمینه و هدف: امروزه آلودگی اکوسیستم‌های آبی در اثر ورود فلزات سنگین، امری است که بررسی سلامت آبزیان مورد استفاده انسان را ضروری می‌سازد. این فلزات وقتی وارد بوم سازگان آبی می‌شوند، به علت توانایی انباشتگی زیستی سبب تنش شده و غلطت سمی آن ها باعث اثرات تراتوژنیک، جهش زایی و سرطان زایی در ارگانیسم های زنده می شود.مواد و روش‌ها: تعداد 30 قطعه ماهی قزل‌آلای رنگین‌کمان از هر حوضچه پرورش ماهی واقع در شهرستان‌های سنندج (روستای ننله) و کامیاران (روستای دیوزناو) تهیه گردید. سپس نمونه ها در آزمایشگاه با استفاده از روش هضم اسیدی، آماده سازی شدند و با استفاده از دستگاه جذب اتمی مدل (phonix 986) غلظت فلزات مذکور اندازه‌گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spssانجام گردید.یافته‌‌ها: میانگین غلظت فلز مس در بافت‌های کبد و عضله به ترتیب 1.53 و 0.51، برای منیزیم 3.7 و 7.57، برای آهن 0.28 و 0.06، برای روی 4.52 و 1.05 و برای نیکل 0.04 و 0.03 میکروگرم برگرم وزن تر به دست آمد. مقدار حداکثر مصرف مجاز روزانه 888.7 گرم برای بزرگسالان و برای کودکان 177.7 گرم محاسبه شد.نتیجه‌گیری: میانگین غلطت فلزات مس، آهن، روی، نیکل و منیزیم در بافت عضله ماهی قزل آلای رنگین کمان در مقایسه با استاندارهای بین‌المللی، پایین تر از حدی است که با میزان مصرف کنونی، خطرات بهداشتی را در بلند مدت متوجه مصرف کنندگان آن کند.