تثبیت آنزیم لکاز بر روی نانوذرات اکسید آهن پوشیده با سیلیس و مقایسه پایداری و فعالیت آنزیم لکاز آزاد و تثبیت شده

زمینه و هدف : آنزیم لکاز قادر به اکسید کردن بسیاری از آلاینده های زیست محیطی مقاوم و غیرقابل تجزیه بیولوژیکی می باشد، به همین جهت در سالهای اخیر مورد مطالعات زیادی قرار گرفته است و به طور گسترده ای در زمینه تجزیه بیولوژیکی آلاینده ها استفاده می شود. به رغم قابلیت های کاربردی فراوان آن، به علت طول عمر کوتاه، عدم بازیابی، ناپایداری حرارت ی و ناپایداری در محیط های آلی، استفاده گسترده از آنها بسیار محدود شده است. مطالعه حاضر، با هدف افزایش پایداری لکاز توسط تثبیت آن بر روی نانوذرات اکسید آهن پوشش دار شده با سیلیس انجام پذیرفت.مواد و روشها: نانوذرات fe3o4 به روش هم ترسیبی سنتز شدند و پس از پوشش دار شدن با سیلیس، سطح آنها توسط گروه های آمین اصلاح گردید. در ادامه تثبیت آنزیم به روش ایجاد پیوند کووالانسی با استفاده از گلوتارآلدهید انجام پذیرفت. مشخصات نانوذرات سنتز شده و آنزیم تثبیت شده به کمک تکنیک پراش اشعه ایکس (xrd) و میکروسکوپ الکترونی گسیل میدانی (fesem) طیف سنجی تفکیک انرژی (edx) بررسی شد. یافته ها : نتایج مطالعه تثبیت موفق لکاز بر روی نانوذرات را نشان داد ضمن اینکه تثبیت لکاز به طور چشمگیری سبب افزایش پایداری ذخیره سازی و حرارتی، حفظ فعالیت در محدوده وسیعتری از دما و ph در مقایسه با لکاز آزاد گردید. نتیجه گیری: تثبیت لکاز بر روی نانوذرات اکسید آهن پو میکروسکوپ الکترونی گسیل میدانی ،(xrd) ششدار شده با سیلیس میتواند با افزایش کارآیی و پایداری آن، موانع و چالش های پیش روی کاربردهای متنوع این آنزیم را کاهش دهد.