بررسی ارتباط بین حداکثر اکسیژن مصرفی با پایداری و قدرت نیروهای چنگشی در مونتاژکاران

سابقه و هدف: چنگش قدرتی و ظریف به عنوان نشانه ای از سلامت عمومی محسوب میگردد و عملکرد دست را ارزیابی میکند. باتوجه به شیوع اختلالات اسکلتی عضلانی ناشی از کار (wmsds) به دلیل متناسب نبودن کار با کارگر و با توجه به قابل پیشگیری بودن بیماریهایی که در اثر این عدم تناسب ایجاد میشود، برآن شدیم رابطه بین حداکثر اکسیژن مصرفی ( vo2max) با پایداری و قدرت چنگش و نیشگون را بررسی نماییم. روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی بین120 نفر از مونتاژکاران مرد با شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انجام شد. جهت تعیین vo2max، قدرت و پایداری چنگش و نیشگون به ترتیب از تست پله، دینامومتر و پینچ گیج استفاده شد. پایداری چنگش با مشخص کردن حداکثر زمانی (برحسب ثانیه) که فرد قادر به ادامه یک سوم حداکثر انقباض ارادی بود، تعیین شد. تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار spss نسخه20 و ضریب همبستگی پیرسون انجام و 0/05>p معنادار تلقی گردید.یافته ها : طبق نتایج مطالعه، بین vo2max با قدرت و پایداری چنگش و نیشگون رابطه مستقیمی وجود داشت(0/05>p). ضمنا بینbmi ، سن و قد با قدرت چنگش و نیشگون و vo2max رابطه مستقیمی مشاهده شد(0/05>p )ولی بین bmi و قد با پایداری چنگش رابطه ای یافت نگردید(0/05p). نتیجه گیری: طبق نتایج در مشاغلی که نیازمند پایداری و قدرت بالای چنگش و نیشگون هستند، لازم است، از افرادی با vo2max بالا استفاده شود تا به دنبال آن شاهدکاهش بیماریهای اسکلتی عضلانی ناشی از کار و افزایش بهره وری باشیم.