بررسی نقش متغیرهای پنهان در روزهای کاری از دست رفته بر اساس مدل معادلات ساختاری (صنعت اکتشاف نفت و گاز)

مقدمه: سالانه حدود 250 میلیون حادثه شغلی و تعداد زیادی ناتوانی های موقت یا دائمی ناشی از آنها در جهان رخ می دهد که قسمت عمده آنها قابل پیشگیری هستند. صنایع نفت و گاز جزو پرحادثه ترین صنایع دنیا به حساب می آیند. هدف ما در این مطالعه واکاوی نقش و تاثیر گذاری متغیرهای مختلف مدیریت ریسک بر شاخص روزهای کاری از دست رفته در صنعت لرزه نگاری می باشد.روش بررسی: مطالعه به صورت توصیفی تحلیلی بر روی حوادث شغلی طی دوره هشت ساله در پروژه های مختلف لرزه نگاری انرژی دانا انجام شده است.حجم نمونه اولیه مورد مطالعه از طریق سرشماری 487 حادثه بود. جهت تجزیه او تحلیل حوادث رخ داده از روش (rca: root cause analysis) ، و مدل سازی داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری (amos) استفاده شد. از نرم افزارهای spss23 و amos23 برای مدل سازی و تحلیل استفاده شد. یافته ها: میانگین شاخص روزهای کاری از دست رفته 49/57 روز بوده است.مدل نهایی به دست آمده از مدل یابی معادلات ساختاری نشان داد متغیرهای پنهان آموزش ایمنی (0/33)، ارزیابی (0/55) و کنترل ریسک (0/61) به عنوان علل های مستقیم به طور معنی داری بر شاخص روزهای کاری از دست رفته در صنعت لرزه نگاری تاثیرگذار میباشد.نتیجه گیری: با توجه به یافته های پژوهش متغییرها و مولفه های قابل رد یابی مختلفی روی شاخص روزهای کاری از دست رفته در صنعت نفت تاثیرگذار می باشد. بنابراین خوب است که نقش این متغییرها در وقوع حوادث بررسی گردد و برنامه ریزی مناسبی جهت پیشگیری از وقوع حوادث اتخاذ گردد.