ارزیابی عملکرد ایمنی با استفاده از شاخص های فعال در یک صنعت منتخب

زمینه و هدف: کیفیت و اثر بخشی سیستم های ایمنی، عامل حیاتی و مهم در تحقق اهداف آنها است. در مطالعه حاضر با بهره گیری از ساختار مدل های مختلف و روزآمد در حوزه ی ایمنی، روشی برای ارزیابی عملکرد سیستم مدیریت ایمنی با استفاده از شاخص های فعال (آینده نگر) پیشنهاد و در یک صنعت منتخب مورد آزمون قرار گرفت. روش بررسی: این مطالعه از نوع توصیفی مقطعی می باشد. شاخص های مورد مطالعه از نوع فعال و شامل نرخ رفتارهای نا ایمن، جو ایمنی، استعداد حادثه پذیری و نرخ وقوع شبه حوادث می باشند. تعداد 1473 پرسشنامه ی جو ایمنی و 543 مورد استعداد حادثه پذیری تکمیل شد. نتایج: حداقل و حداکثر نمره جو ایمنی به ترتیب 88/56 و 2/58، حداقل نمره استعداد حادثه پذیری 2/98 و حداکثر 7/140 بدست آمد. بیشترین تعداد شبه حوادث 408 و کمترین 196 بود. بیشترین نرخ رفتارهای نا ایمن 8/43 درصد و کمترین 2/27 درصد محاسبه شد. در حیطه های نه گانه جو ایمنی نیز حیطه هشتم (درک پرسنل از ریسک) با نمره 07/4 کمترین نمره و حیطه چهارم (قوانین و مقررات ایمنی) با نمره 05/8 بیشترین نمره را داشتند. بر اساس نظرات خبرگان شاخص نرخ رفتارهای نا ایمن بیشترین اهمیت و شاخص نرخ بروز شبه حوادث کمترین اهمیت را در ارزیابی عملکرد ایمنی دارد. نتیجه گیری: نتایج مطالعه حاضر نشان می دهد که رویکرد استفاده از شاخص های عملکردی فعال (آینده نگر) می تواند به عنوان ابزاری مناسب در جهت ارزیابی عملکرد ایمنی سازمان ها موثر واقع شود.

Safety performance evaluation using proactive indicators in a selected industry

Background Objectives: Quality and effectiveness of safety systems are critical factors in achieving their goals. This study was aimed to represent a method for performance evaluation of safety systems by proactive indicators using different updated models in the field of safety which will be tested in a selected industry. Methods: This study is a crosssectional study. Proactive indicators used in this study were: Unsafe acts rate, Safety Climate, Accident Proneness, and Nearmiss incident rate. The number of in 1473 safety climate questionnaires and 543 Accident Proneness questionnaires was completed. Results: The minimum and maximum safety climate score were 56.88 and 58.2, respectively, and the minimum and maximum scores of Accident Proneness were 98.2 and 140.7, respectively. The maximum number of Nearmiss incident rate were 408 and the minimum of that was 196. The maximum number of unsafe acts rate was 43.8 percent and the minimum of that was 27.2 percent. In nine dimensions of Safety climate the eighth dimension (personal perception of risk) with the score of 4.07 has the lowest score and the fourth (laws and safety regulations) dimension with 8.05 has the highest score. According to expert opinions, the most important indicator in the assessment of safety performance was unsafe acts rate, while nearmiss incident rate was the least important one. Conclusion: The results of this survey reveal that using proactive (Prospective) indicators could be an appropriate method in organizations safety performance evaluation.