تعیین اثر بخشی حالات مختلف سامانه تهویه بر کاهش میزان مواجهه شغلی کارکنان درمانی با بیوآئروسل ها

زمینه و هدف: هوای بیمارستان ها دارای دامنه ی وسیعی از میکروارگانیسم های بیماری زا است که بر سلامت کارکنان درمانی تاثیر دارد. مطالعه ی حاضر با هدف تعیین اثربخشی شرایط مختلف سامانه تهویه بر میزان مواجهه ی کارکنان درمانی با بیوآئروسل های هوابرد در اتاق ایزوله، با در نظر گرفتن محل استقرار تخت بیمار انجام یافت. روش بررسی: ضمن اعمال 5 شرایط مختلف تهویه که در هر حالت چهار ظرفیت مختلف به یک اتاق ایزوله ی یک تخته بیمارستانی که در آن یک بیمار مسلول بستری شده بود، 2 چیدمان برای تخت (حالت اول گوشه ی اتاق و حالت دوم وسط اتاق) و دو نحوه ی استقرار کارکنان درمانی (حالت اول کنار تخت و بالای سر بیمار و حالت دوم پایین تخت بیمار) از هوای اتاق نمونه برداری فردی به عمل آمد. جهت نمونه برداری فردی از روش فیلتراسیون توصیه شده توسط کنفرانس دولتی بهداشت صنعتی آمریکا استفاده شد. نتایج: بیشترین مواجهه ی شغلی با بیوآئروسل ها در زمانی که سیستم تهویه خاموش بود مشاهده گردید و بکارگیری حالات مختلف تهویه سبب کاهش معنی دار (001/0 >pvalue) مواجهه ی فردی با بیوآئروسل ها گردید. بهترین ظرفیت تهویه مربوط به 12 بار تعویض هوا در ساعت بود. نتایج تحلیل آماری اختلاف معنی داری را بین تراکم آلاینده و محل استقرار کارکنان در موقعیت 1 و 2 و مکان استقرار تخت بیمار 1 و 2 نشان نداد (05/0< pvalue ). نتیجه گیری : موثرترین راه کاهش مواجهه ی فردی با بیوآئروسل های هوابرد در اتاق ایزوله مورد مطالعه استفاده از سیستم تهویه با ورود هوا از طریق یک دریچه ی گرد از سمت یک دیوار و تخلیه ی هوا از طریق یک دریچه ی خطی نصب شده در دیوار مقابل با ظرفیت تهویه ی 12 بار تعویض هوا در ساعت بود.

Assessment of the effectiveness of ventilation types for reducing the occupational exposure to bioaerosols in health care staffs

Background Objectives : Hospital indoor air contains a wide range of airborne pathogenic bioaerosols which have a significant impact on health care staff rsquo; health and welfare. The aim of this study was to assess the effects of ventilation system types on occupational exposure of the health care staffs to airborne bioaerosols in the isolation room based on the patient bed arrangements and the standing locations of the health care staff. Methods: Personal exposures were measured based on five given types of ventilation system, 2 patient bed arrangements (at a corner and in the middle of the room), and two different standing locations for the health care staff (standing close to the patient rsquo;s bed, and down a side section of the bed). For personal sampling, filtration method recommended by th e American conference of governmental industrial hygienists(ACGIH) was used. Result: The highest exposure to airborne bioaerosols was observed when the ventilation system was switched off. There were significant decreases in the bioaerosols concentration after using all types of ventilation system (P value <0.001). The ventilation capacities of 12 air changes per hour showed the best results. No significant differences were found between the bioaerosols concentrations based on the patient bed arrangements as well as the standing locations of the health care staff s (P value > 0.05). Conclusions : The most effective ventilation system for decreasing health care staff rsquo; exposures in the isolation room was associated with supplying of air from a circular grill located on the northern wall and exhausting it through a linear slot located on the southern wall (type 1) with the ventilation rate of 12 air changes per hour.