بررسی میزان استرس شغلی در پرستاران مواجهه‌یافته با covid 19 در بیمارستان‌های آموزشی شهرستان اهواز

سابقه و هدف: با شیوع کووید 19 ، استرس و اضطراب فراوانی در میان افراد جوامع مختلف ایجاد شد. در ایران نیز همچون دیگر کشورها، شیوع این ویروس پیامدهای روانی زیادی بر اقشار مختلف جامعه ازجمله پرستاران داشته است. هدف این مطالعه بررسی میزان استرس شغلی در پرستاران مواجهه‌یافته با کووید 19 در بیمارستان‌های آموزشی شهرستان اهواز است.مواد و روش‌‌ها: این مطالعه به صورت موردشاهدی در 335 نفر از پرستاران، در دو بخش هدف (مواجهه‌یافته با بیماران کووید 19 ) و گروه کنترل (مواجهه‌نیافته با بیماران کووید 19 ) انجام شد. به‌منظور ارزیابی استرس شغلی از پرسش‌نامه اوسیپو استفاده شد. تحلیل‌های آماری مناسب در سطح معناداری 0.05 انجام شد.یافته‌ها: استرس شغلی با میانگین 22.56 ±190.59 و 21.52 ±183.07 به ترتیب در گروه هدف و کنترل تفاوت میانگین معنی‌داری داشت (p<0/05)، به‌طوری‌که استرس شغلی در گروه هدف بیشتر از گروه کنترل بوده است (0.05 p<). میانگین تمام مولفه‌های استرس شغلی بین دو گروه تفاوت معنی‌داری داشت (p<0/05 ). همچنین استرس شغلی با متغیرهای جنسیت، فعالیت بدنی و وضعیت استخدامی رابطه معنی‌داری داشت (p<0/05). نتیجه‌گیری: باتوجه به افزایش میانگین نمره استرس شغلی در اثر مواجهه با کووید 19 ، در دسترس بودن راهکارهای پیشگیری یا درمانی موثر، تقویت سیستم خدمات روانی و همچنین برنامه‌ریزی مناسب به‌منظور کنترل عوامل دموگرافیکی اثرگذار بر استرس شغلی ازجمله فعالیت بدنی و بهبود وضعیت استخدامی پرستاران توصیه می‌شود.

Investigating the Level of Job Stress in Nurses Exposed to COVID-19 in Educational Hospitals in Ahvaz

Background and Objective: The outbreak of COVID 19 has caused excessive stress and anxiety among people in different communities. In Iran, as in other countries, this outbreak has led to adverse psychological consequences for people from all walks of society, including nurses. The present study aimed to assess the level of job stress in nurses exposed to COVID 19 in educational hospitals in Ahvaz, Iran.Materials and Methods: This casecontrol study was conducted on 335 nurses who were assigned to two groups of target (exposed to COVID19 patients) and control (not exposed to COVID 19 patients). The Osipow questionnaire was used to evaluate job stress. Appropriate statistical analyzes were conducted at a significance level of 0.05.Results: Based on the obtained results, the target and control groups significantly differed in the level of job stress with mean scores of 19.0.59 ±22.56 and 183.07 ± 21.52, respectively (P<0.05), and job stress was higher in the target group (P<0.05). The mean of all components of job stress was significantly different between the two groups (P<0.05). Moreover, the mean of the job was significantly correlated with gender, physical activity, and employment status (P<0.05).Conclusion: Due to the dramatic increase in job stress caused by COVID19 exposure, the availability of effective prevention or treatment strategies and strengthening the psychological services system are recommended. Furthermore, it is suggested to develop appropriate planning to control demographic factors affecting job stress, such as physical activity, and improve the employment status of nurses.