استرس و رابطه آن با فرسودگی شغلی کارکنان بخش بهداشت

مقدمه: اگرچه استرس شغلی نشانه شایعی در تمام مشاغل است، بروز آن در اعضای تیم بهداشتی حائز اهمیت بیشتری است. هدف از انجام تحقیق، بررسی رابطه بین استرس شغلی و فرسودگی شغلی در بین کارکنان شبکه بهداشت و در مان میباشد. روش بررسی: این پژوهش از نوع توصیفی/ تحلیلی و همبستگی بوده که جامعه آماری کارکنان شبکه بهداشت و درمان شهرستان اسدآباد بود و باحجم نمونه 214 نفر، در سال 95-1394 اجرا گردید. داده ها با استفاده از دو پرسشنامه استاندارد؛ استرس شغلی اسیپو و فرسودگی شغلی مسلش، با روش نمونه گیری طبقه ای نسبی جمع آوری گردید. تحلیل داده ها به روش همبستگی و رگرسیون، و باستفاده از نرم افزار spss 20 انجام شد. یافته ها: نتایج مطالعه نشان داد که بین استرس شغلی و فرسودگی شغلی ارتباط معنی دار از نظر آماری وجود دارد (r = 0.579 , p-value= 0.0001) ولی ارتباط بین استرس شغلی، فرسودگی شغلی، با متغیرهای زمینه ای افراد مورد مطالعه، شامل: سن، جنس، سابقه کار و سطح تحصیلات؛ در تجزیه و تحلیل های تک متغیره معنی دار نیست. نتایج رگرسیون خطی بیانگر آن هستند که ارتباط بین استرس شغلی و فرسودگی شغلی با هیچکدام از متغیرهای زمینه ای معنی دار نمی باشد. همچنین نتایج رگرسیون نشان داد که بین سن و فرسودگی شغلی یک رابطه مرزی وجود دارد.نتیجه گیری: با توجه به نتایج بدست آمده بنظر می رسد؛ بکارگیری راه کارهای کاهش استرس شغلی و کاهش فرسودگی شغلی موجب ارتقای کیفیت ارئه خدمات به مراجعین و تامین رفاه و ارتقائ سطح زندگی کارکنان و کارآیی در شبکه های بهداشتی - درمانی گردد.