ارزیابی کیفیت هوا در بخشهای مختلف بیمارستانی با تاکید بر نمونه برداری از بیوآئروسلها و شمارش ذرات معلق هوا در سال 139

مقدمه: سالیانه صدها میلیون بیمار از عفونت های بیمارستانی در جهان رنج می برند که برجسته ترین پیامد آن مرگ و تحمیل هزینه های گزاف مالی به نظام های درمانی است. حفظ کیفیت هوای مناسب در بیمارستان ها برای پیشگیری از وقوع این دسته عفونت ها بسیار مهم است. کیفیت هوای داخل (iaq: indoor air quality) می تواند بر اساس نمونه برداری از بیوآئروسل ها و شمارش ذرات معلق هوا انجام گردد. لذا هدف از مطالعه حاضر ارزیابی کیفیت هوا با تاکید بر تراکم بیوآئروسل ها و ذرات معلّق هوا در بخش های مختلف بیمارستانی در استان قزوین بود.روش بررسی: در این مطالعه توصیفی-تحلیلی و مقطعی، هوای 7 بخش داخلی بیمارستان مورد بررسی قرار گرفت. نمونه برداری از هوا بر اساس استاندارد niosh (national institute for occupational safety and health) و ایمپکتور anderson مجهز به محیط کشت tsa (tryptic soy agar) و سابرودکستروز آگار در فلوی 3/28 لیتر بر دقیقه به مدت 10 دقیقه انجام شد. نمونه ها پس از انکوباسیون و شمارش بر حسب واحد تشکیل کلنی بر متر مکعب گزارش شدند. شمارش ذرات معلّق هوا با استفاده از دستگاه chinaway مدل cw-hpc200(a) صورت گرفت.یافته ها: حداقل میانگین تراکم قارچی و کل در بخش های پاتولوژی و آزمایشگاه و حداکثر غلظت درccu وicu به ثبت رسید. میانگین ذراتpm2.5 و pm0.3، 189 و 100499 ذره در متر مکعب هوا بود. آزمون spearman همبستگی معنی داری بین ذرات pm0.3 و آلودگی کل میکروبی نشان داد.نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که غلظت بیوآئروسل ها در محیط داخل بیش تر از هوای آزاد بود که می تواند مرتبط با حضور بیماران، فعالیت آن ها، سیستم تهویه و پاک سازی نامناسب باشد. لذا پایش مستمر، ارتقاء استاندارهای پاک سازی و سیستم تهویه جهت بهبود کیفیت هوای داخل به خصوص در بخش های بیمارستان پیشنهاد می گردد.