طراحی مدل رابطۀ مسئولیت اجتماعی مقصد و قصد بازدید مجدد در استان گیلان با روش پژوهش ترکیبی

سودآوری مقاصد گردشگری به‌سبب بهره‌مندی از توریست‏های وفاداری که باز می‏گردند باعث شده که گردشگری به‌منزلۀ یکی از بخش‏های پیشرو در اقتصاد جهانی شناخته شود که به‌شدت به منابع طبیعی و فرهنگی وابسته است و باید به‌صورت مسئولانه از آن‌ها بهره‌برداری شود. هدف پژوهش حاضر، کشف ابعاد مسئولیت اجتماعی مقاصد گردشگری استان گیلان از دیدگاه گردشگران و بررسی تاثیر آن‌ها در قصد بازدید مجدد و تاثیر اعتماد به مقصد و رضایت گردشگر درحکم میانجی و شهرت مقصد به‌منزلۀ تعدیلگر در این رابطه است. پژوهش حاضر از نظر روش، از نوع ترکیبی متوالی اکتشافی است. در ابتدا و در مرحلۀ کیفی تحقیق، با روش پژوهش داده‌بنیاد کلاسیک و از طریق مصاحبۀ عمیق با دوازده نفر از گردشگران و کدگذاری با نرم‌افزار مکس.کیو.دی.ای ابعاد مسئولیت اجتماعی مقصد شامل ابعاد اقتصادی، زیست محیطی، فرهنگی، قانونی و اخلاقی به‌دست آمد. سپس به همراه مدل مفهومی، که با مطالعۀ ادبیات داخلی و خارجی طراحی شد، از طریق پرسش‌نامه و با روش نمونه‏گیری غیراحتمالی در دسترس و گلوله برفی و به کمک 236 گردشگر داخلی و با استفاده از مدل‏سازی معادلات ساختاری به روش پی.ال.اس و با استفاده از نرم‌افزار اس.پی.اس.اس آزمون شدند. یافته‏ها نشان می‏دهد مسئولیت اجتماعی مقصد در قصد بازدید مجدد تاثیر مستقیم و معنی‏دار ندارد؛ اما این رابطه به‌صورت غیرمستقیم از طریق اعتماد به مقصد و رضایت گردشگر تایید شد. شهرت نیز در رابطۀ بین ابعاد زیست‏محیطی، فرهنگی، قانونی با اعتماد به مقصد و همچنین بعد اخلاقی با رضایت گردشگر نقش تعدیلگر دارد.

designing the model of the relationship between destination social responsibility and revisit intention in gilan province by a mixed method research

the profitability of tourism destinations due to the return of loyal tourists has made tourism one of the leading sectors in the global economy, which is highly dependent on natural and cultural resources and should be used responsibly. the purpose of this study is to explore destination social responsibility dimensions of tourism destinations in guilan province from the perspective of tourists and to investigate its effect on revisit intention and the effect of destination trust and tourists’ satisfaction as a mediator and destination reputation as a moderator in this regard, by using sequential exploratory mixed method. at the beginning and in the qualitative stage of research, the economic, environmental, cultural, legal and ethical dimensions of destination social responsibility obtained from classical grounded theory research method throughin-depth interview with 12 tourists and coded by using &maxqda& software, and then have been tested along with hypotheses which obtained from studying the iranian and foreign literature, by non-probability sampling and snowball method through a questionnaire from 236 iranian tourist samples and using structural equation modeling by &pls& method and software &spss&. findings show that destination social responsibility does not have a direct and significant effect on revisit intention. but this relationship was indirectly confirmed through destination trust and tourists’ satisfaction.. reputation also has a moderating role in the relationship between environmental, cultural, legal dimensions with trust in the destination and also the ethical dimension with the tourists’ satisfaction.