بررسی ‏تاثیر آموزش طبیعت‏ گردی در رفتار حمایت از حیوانات و رفتار حفاظت از محیط زیست دانش ‏آموزان

هدف پژوهش حاضر بررسی ‏تاثیر آموزش طبیعت‏گردی در رفتار حمایت از حیوانات و رفتار حفاظت از محیط زیست دانش‏آموزان پایۀ هشتم بوده است. این پژوهش، از نظر هدف و ماهیت، کاربردی و، از لحاظ نوع تحقیق، تجربی شبه ‏آزمایشی بوده است که، در آن، از طرح پیش‏آزمون و پس‏آزمون با دو گروه آزمایش و کنترل استفاده‏ شد. جامعۀ موردمطالعه همۀ دانش ‏آموزان پایۀ هشتم شهرستان اسفراین در سال تحصیلی 1398-1397 بودند. از بین نمونه‏هایی که نمرۀ پیش‏ آزمون آن‏ها کمتر از حد میانگین دو پرسش‏نامه بود، 60 نفر به روش نمونه‏ گیری تصادفی انتخاب شدند و 30 نفر در گروه آزمایش و 30 نفر در گروه گواه گمارش تصادفی شدند. دورۀ آموزش طبیعت‏ گردی با گروه آزمایش، طی یک ماه، در 10 جلسۀ آموزشی 60‏دقیقه‏ای، بر مبنای مولفه‏های طبیعت‏گردی انجام پذیرفت. ابزار جمع‏آوری اطلاعات پرسش‏نامه بود که برای متغیرهای رفتار حمایت از حیوانات، به‏ ترتیب، از پرسش‏نامۀ زَلِف و ایگِن (2015) و برای رفتار حفاظت از محیط زیست از پرسش‏نامۀ صالحی و قائمی ‏اصل (1392) استفاده شد. روایی صوری و محتوایی هر دو را استادان و خبرگان تایید کردند و پایایی آن با ضریب آلفای کرونباخ به ‏ترتیب 0.92 و 0.73 به‏دست آمد. سپس، به‏ منظور تحلیل داده ‏ها از آزمون کالموگروف اسمیرنوف، آزمون لون (همگنی واریانس‏ها)، آزمون کوواریانس و آزمون تحلیل عاملی به کمک نسخۀ 22 نرم ‏افزار اِس‏پی‏اِس‏اِس (spss) استفاده ‏شد. یافته‏ ها نشان دادند که آموزش طبیعت‏ گردی در رفتار حمایت از حیوانات و رفتار حفاظت از محیط زیست دانش‏آموزان با سطح معناداری 0.000، که کمتر از 0.05 است، ‏تاثیر مستقیم و معنادار دارد. همچنین، نتایج یافته ‏های فرضیۀ فرعی اول و دوم نیز به ‏ترتیب نشان دادند که آموزش طبیعت ‏گردی در رفتار حمایت از حیوانات دانش ‏آموزان با سطح معناداری 0.013، که از 0.05 کوچک‏تر است، ‏تاثیر مستقیم و معنادار دارد و آموزش طبیعت‏ گردی در رفتار حفاظت از محیط زیست دانش ‏آموزان با سطح معناداری 0.007، که از 0.05 کوچک‏تر است، ‏تاثیر مستقیم و معنادار دارد.

Effect of Nature Education on Animal Support Behavior and Environmental Protection Behaviors of Eighth Grade Students

on animal protection behavior and environmental protection behavior of eighth grade students. Due to its purpose and nature, this study was an applied type and in terms of research method, it was a quasi-experimental type in which a pre-test and post-test design with two experimental and control groups was used. The study population was all eighth grade students in Esfarayen city in the 98-97 academic year. Samples whose pre-test score was lower than the average in the two questionnaires, 60 people were selected by random sampling method and 30 people in the experimental group and 30 people in the control group were randomly assigned. The nature training course was conducted with the experimental group for one month, including 10 60-minute training sessions based on the components of nature tourism. The data collection tool was a questionnaire that was used for the variables of animal protection behavior of Zelf and Egan (2015) and Salehi and Ghaemi Asl (2013) for environmental protection behavior, respectively. Both face and content validity were confirmed by professors and experts and its reliability was obtained with Cronbach’s alpha coefficient of 0.92 and 0.73, respectively. Then, Kalmogorov-Smirnov test, Leven test (homogeneity of variance), covariance test and factor analysis test using SPSS software version 22 were used to analyze the data. The results of the findings of the main hypothesis showed that nature education has a direct and significant effect on animal protection behavior and environmental protection behavior of students. Also, the results of the findings of the first and second sub-hypotheses showed that ecotourism education had a direct and significant effect on students ’animal protection behavior and students’ environmental protection behavior, respectively