مدل ارزیابی آمادگی گردشگری الکترونیک (مورد مطالعه: استان همدان)

ارزیابی ظرفیتهای موجود و فرصت‌های قابل استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات در مقاصد گردشگری، می تواند به مدیران این صنعت برای توسعه فعالیت‌های فنّاورانه کمک‌کند. هدف پژوهش پیش‌رو، ارائه مدل ارزیابی آمادگی گردشگری الکترونیک است، که با این مدل امکان سنجش استعداد یا میزان بهره برداری یک مقصد گردشگری از فناوری اطلاعات فراهم شود. این پژوهش از نوع پژوهش های آمیخته است و بنیاد آن بر استفاده از نظر30 خبره آشنا با فناوری اطلاعات در بخش گردشگری بنا شده است. برای انجام پژوهش، نخست، مدل اولیه شامل عناصر (ابعاد، مولفه‌ها و شاخص‌ها) و ارتباطات آنها با روش تحلیل محتوای تلفیقی استخراج شد. سپس از روش فن‌گروه اسمی برای تایید اعتبار یا اصلاح ابعاد، مولفه‌ها و چینش آنها و از روش دلفی برای تایید حضور شاخص‌ها در مدل استفاده شد. سرانجام، روش مقایسات زوجی فازی برای وزن‌دهی به عناصرمدل به‏‌کار رفته‌‏است. دستاورد این مطالعه، گسترش مفهوم آمادگی الکترونیکی از سطح کشور یا سازمان به صنعت گردشگری است که می‌تواند وضعیت آمادگی گردشگری برای الکترونیکی شدن را در سطح کشور یا یک مقصد گردشگری، در ابعاد، مولفه‌ها و شاخص‌های مختلف نشان دهد. یافته‌ پژوهش، مدلی وزندار با 5 بعد، 15 مولفه و 88 شاخص است. ابعاد مدل به ترتیب اهمیت شامل: زیرساخت‌های فناوری اطلاعات، توانمند‌سازهای گردشگری الکترونیک، آمادگی کسب‌وکارهای گردشگری، جامعه اطلاعاتی و آمادگی سازمان‌های مدیریت مقصد است. نتیجه مطالعه تعیین شاخص‌های پراهمیت برای توسعه گردشگری الکترونیک در استان همدان است.

A modeling assessment of the e-tourism readiness, Case: Hamadan Province, Iran

Readiness assessment to use ICT in the tourism industry can help managers in tourism destinations to develop relevant activities. The purpose of this study is to present a model of etourism readiness that will be the basis for assessing the capacity or use of information technology in tourist destinations. The approach of this research is mixedmethod research. The research is based on the use of 30 experts familiar with information technology in tourism. After reviewing the relevant documents, the first model (including the elements and their relations) was prepared using the content analysis method. Nominal Group Technique was used to dimensions and components validation and Delphi method was used for indicator determination. Then, fuzzy pairwise comparisons were used to find the weight of dimensions, components, and indicators. Contribution of this study is the expansion of the concept of ereadiness from the country or organization to the tourism industry, which can show the state of etourism readiness in the country or a tourist destination. The proposed model consists of 5 dimensions, 15 components, and 88 indicators. Dimensions of the etourism readiness model consist of IT infrastructure, etourism enablers, business readiness, information society, and readiness of Destination Management Organizations. The result of the study is to determine the important indicators for the development of etourism in Hamadan province.