طراحی مدل توسعه‌ی کارآفرینی گردشگری فرهنگی با استفاده از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری حداقل مربعات جزئی (مورد مطالعه: شهر یزد)

توسعه‌ی کارآفرینی مجموعه‌ای از سیاست‌های خصوصی و عمومی و روش‌هایی است که می‌تواند تسریع‌کننده‌ و حمایت‌کننده‌ی کارآفرینی می‌باشند. گردشگری به عنوان یکی از بخش‌های مهم اقتصادی به حضور کارآفرینان نیاز دارد؛ بنابراین باید زمینه‌هایی را تدارک دید تا توسعه‌ی کارآفرینی در گردشگری محقق گردد. گردشگری فرهنگی یکی از گونه‌های مهم گردشگری است که سهم عمده‌ای در بین انواع گردشگری را به خود اختصاص داده است. این مقاله به منظور طراحی مدلی برای این توسعه تدوین شده است. مورد مطالعه شهر یزد بوده و از روش مدل‌سازی معادلات ساختاری حداقل مربعات جزئی برای مدل‌سازی استفاده شده است. جامعه‌ی آماری خبرگان دانشگاهی، مالکان و شاغلان کسب‌وکارها و فعالان بخش دولتی و خصوصی مرتبط با گردشگری بوده‌اند. مدل مفهومی با بهره‌گیری از مدل سه‌شاخگی و با استفاده نظر خبرگان و ادبیات نظری طراحی شده است و بیان می‌کند سه متغیر عوامل رفتاری، ساختاری و بسترها و شرایط محیطی بر توسعه‌ی کارآفرینی موثر می‌باشند. محاسبات مربوط به برازش اندازه‌گیری، ساختاری و کلی مدل صورت پذیرفته است که نشان از برازش مناسب مدل دارد. با توجه به ضرایب مسیر مشخص شده است که در مدل نهایی، عوامل رفتاری 34.6% و عوامل ساختاری 46.5 % تغییرات مربوط به متغیر توسعه‌ی کارآفرینی را به طور مستقیم تبیین می‌کنند. همچنین متغیر شرایط محیطی 76.1 % تغییرات مربوط به عوامل رفتاری 51.2 % تغییرات مربوط به عوامل ساختاری را تبیین می‌کند و به طور غیرمستقیم بر متغیر توسعه‌ی کارآفرینی گردشگری فرهنگی تاثیرگذار بوده و 65.1 % از تغییرات این متغیر را تبیین می‌کند.

Designing the Cultural Tourism Entrepreneurship Development Model Using Structural Equation Modeling- Partial Least Squares

Entrepreneurship development is a set of public and private policies and practices that can accelerate entrepreneurship. Tourism as an important economic sector requires the presence of entrepreneurs, so it is necessary to identify the factors that have an impact on entrepreneurship development in this area. Cultural tourism is one of the important types of tourism that has a major share among the types of tourism. This article is designed to design a model for this development. The study was conducted in Yazd city and partial least squares structural equation modeling was used for modeling. The statistical population consisted of academic experts, business owners and practitioners of public and private sectors related to tourism. The conceptual model has been designed using 3M model and has been used by experts and theoretical literature and states that three variables of behavioral, structural and environmental factors and conditions are effective on entrepreneurship development. Calculations have been made for the measurement, structural and overall fit of the model, indicating that the model is suitable. According to the path coefficients, 34.6% behavioral factors and 46.5% structural factors directly explain the changes related to the cultural tourism entrepreneurship development variable. Also the environmental condition variable indirectly affects this variable and accounts for 65.1% of the variations in this variable. Meanwhile, among structural factors, introduction of tourism destination and among behavioral factors, empowerment of active tourism elements have the most impact on entrepreneurship development of a cultural tourism destination.