ارائه الگویی برای آموزش چند فرهنگی در نظام آموزش عالی: واکاوی دیدگاه‌های متخصصان این حوزه در ایران

هدف: هدف از پژوهش حاضر، ارائه الگویی برای آموزش چند فرهنگی در نظام آموزش عالی ایران بود. به‌منظور نیل به این هدف از رویکرد کیفی و روش پدیدارشناسی استفاده شد. جامعه‌ پژوهش شامل تمامی ‌متخصصان و صاحبنظران آموزش چندفرهنگی در ایران بود که با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند و بر مبنای اشباع نظری یافته‌ها، تعداد 15 نفر از آن‌ها، به‌عنوان نمونه، انتخاب شدند. روش: روش پژوهش در این مطالعه، پدیدارشناسی است. ابزار گردآوری داده‌ها، مصاحبه بدون ساختار و روش تحلیل آن نیز روش تحلیل موضوعی کیفی بود. یافته‌ها: یافته‌های این پژوهش نشان داد که برای حاکم کردن رویکرد چندفرهنگی در نظام آموزش عالی کشورمان ابتدا لازم است که زیرساخت‌ها و پیش‌شرط‌های لازم که شامل سیاست‌گذاری چندفرهنگی و نیروی انسانی چندفرهنگی است فراهم شود و سپس با تکیه بر استراتژی‌های آموزشی کلان  (در سطح دانشگاه و وزارتخانه) و استراتژی‌های خرد (در سطح کلاس درس) به نیازهای متنوع فرهنگی دانشجویان از اقلیت‌های فرهنگی پاسخ داد. استراتژی‌های کلان شامل طراحی رشته‌های خاص برای اقلیت‌های فرهنگی، ارائه دروس اختیاری و عمومی‌ برای دانشجویان هر خرده فرهنگ، طراحی دروسی برای آشنایی فرهنگ‌ها با یکدیگر و مجهز کردن منابع و مراجع کتابخانه‌ای و اطلاعاتی دانشگاهی به منابعی از فرهنگ‌ها و زبان‌های مختلف می‌باشد. استراتژی‌های خرد نیز شامل ارائه نمونه‌ها و مصادیق فرهنگی، تعریف پروژه‌ها و تحقیقات کلاسی یا پایان نامه در قالب مساله‌‌های خاص فرهنگی و در نهایت استفاده از راهبردهای یاددهی- یادگیری مشارکتی می‌باشد