مقایسه اثربخشی روش آموزش کلاس معکوس وروش سخنرانی براشتیاق تحصیلی دانشجویان

اشتیاق تحصیلی متغیری است که به عنوان مهمترین عامل یادگیری تلقی می شود. هدف پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی روش آموزش کلاس معکوس وروش سخنرانی براشتیاق تحصیلی دانشجومعلمان دختر دانشگاه فرهنگیان است.روش بررسی: روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی است.جامعه مورد مطالعه کلیه دانشجویان دختردانشگاه فرهنگیان استان آذربایجان شرقی درسال تحصیلی 1397-98است که تعدادآن ها549 نفرمی باشد. از جامعه مورد مطالعه تعداد 60نفر دانشجودر 2 گروه 30 نفره به روش نمونه گیری خوشه ای یک مرحله ای انتخاب شدند . طرح تحقیق از نوع طرحهای آزمایشی است که قسمتی ازآن به صورت بین گروهی وقسمتی دیگردرون گروهی با پیش‌آزمون و پس آزمون می‌باشد که در آن متغیر مستقل بادوسطح روش آموزش کلاس معکوس وروش سخنرانی وجود دارد که مبنای گروه‌بندی دوگانه آزمایشی بوده است.یکی ازگروه هابا روش کلاس معکوس وگروه دیگربه روش سخنرانی آموزش دیدند. برای جمع آوری داده هااز پرسشنامه اشتیاق تحصیلی fredricks وهمکاران استفاده شد. تحلیل داده‌های این پژوهش بااستفاده از روش آمار توصیفی به ویژه شاخص‌های مرکزی و پراکندگی، چگونگی توزیع و پراکندگی داده‌ها در گروه‌های مورد مطالعه انجام شد. همچنین به دلیل نبودن گروه کنترل برای آزمون فرضیه‌هااز آزمون t وابسته وبرای انجام سئوالات پژوهشی ازتحلیل کوواریانس چندمتغیره استفاده شد.یافته ها: نتایج نشان دادکه روش کلاس معکوس نسبت به روش سخنرانی دربهبوداشتیاق تحصیلی دانشجویان اثربخش تراست زیراfمحاسبه شده درسطح(0.05>p)معناداراست. نتیجه گیری: باتوجه به یافته های پژوهش حاضر،روش کلاس معکوس درمقایسه باروش سخنرانی درافزایش اشتیاق تحصیلی دانشجویان اثربخش تر بوده است.

Comparison of the effectiveness of reverse class teaching method and lecture method on students’ academic enthusiasm

Aim: This research was done with the aim of examining the effect of modelbased teaching on postgraduate students’ expected and actual academic performance and their evaluations of lesson lecturer.Method: This is a semiexperimental research with pretestposttest design and control group. The research population was all postgraduate students of faculty of Psychology and Education at Allameh Tabataba’i University, in 201819 first semester. Among the statistical population, at first four classes were randomly selected. Then, 40 eligible subjects who had lowest score in their actual academic performance were selected using purposive sampling method and randomly assigned into two groups (20 experimental and 20 control groups). Both experimental and control groups answered to actual performance questions and completed expected performance and evaluation of lesson lecturer checklists in pretest and posttest stages. The experimental group was taught based on 2D Model of Effective College Teaching (Lowman, 1995) for 12 sessions, 90 minutes each session. Whereas, the control group was taught by traditional teaching (without any explicit teaching model). The collected data were analyzed using covariance analysis in SPSS20 version. The significant level for all testing was considered. /05.Findings: The findings showed that the modelbased teaching increased the actual performance score (F= 11/.3, P