اثربخشی آموزش گروهی خودتنظیمی هیجانی بر راهبردهای انگیزشی، اهمال‌کاری تحصیلی و سلامت روانی دانش‌آموزان

هدف: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی آموزش گروهی خودتنظیمی هیجان بر راهبردهای انگیزشی، اهمال کاری تحصیلی و سلامت روان دانش آموزان بود. روش: روش پژوهش نیمه تجربی از نوع پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش کلیه دانش آموزان دوره ی متوسطه شهر کامیاران در سال تحصیلی 9596 می باشند. نمونه موردمطالعه 30 نفر بود که از بین افراد شرکت کننده 30 نفر انتخاب‌شده به‌صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هرکدام 15 نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش پرسشنامه راهبردهای انگیزشی (mslq)، پرسشنامه اهمال کاری تحصیلی و پرسشنامه سلامت روان (ghq) بود. گروه آزمایش آموزش خودتنظیمی هیجان را به مدت 8 جلسه دریافت نمودند. پس از اتمام جلسات از هر دو گروه پس آزمون به عمل آمد. برای تحلیل داده ها از تحلیل واریانس آمیخته استفاده شد. یافته ها: یافته های پژوهش نشان داد که آموزش تنظیم هیجان بر اهمال کاری تحصیلی و برخی از مولفه‌های راهبردهای انگیزشی و برخی از سلامت روان موثر بوده است؛ و اثربخشی آموزش خودتنظیمی هیجان بعد از دو ماه همچنان باقی‌مانده است.

The effectiveness of emotional selfregulating group training on motivational strategies, academic procrastination and mental health in students

Background and Aim: The present study aimed at determining the effectiveness of emotion self regulation training on motivational strategies, academic procrastination and mental health in students. Materials and Methodology: The study was formed of quasiexperimental design with controlgroup and pretestposttest with followup. The research population consists of all of the middle school students in the city of Kamyaran in 20162017. The sample consisted of 30 people were randomly selected and randomized in two experimental and contorol groups (n= 15 for each group). Research tools were motivational strategies Questionnaire (MSLQ), procrastination Questionnaire, and mental health Questionnaire (GHQ). The experimental group participated in 8 emotional selfregulating training sessions, After the ending of sessions a posttest was carried out in both groups. Multivariate analysis of covariance (MANCOVA) was performed to analyze the data. Findings: The findings of the study demonstrate that selfregulating training is effective on some of motivational strategies (P<0.05), academic procrastination (P<0.05), and some of mental health (P<0.05). Moreover, emotional self regulation training remained effective after two months timelapse. Conclusion: According to the results, the use of emotional selfregulation training recommended in increased motivational strategy, reduced academic procrastination and improved mental health in students.