سنجش روابط علی بین ادراک دانشجویان ازکیفیت تدریس اعضای هیئت‌علمی و خودراهبری یادگیری آنان به روش مدل یابی معادلات ساختاری
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
داورپناه هدایت اله ,هویدا رضا ,صیادی یاسر
|
|
منبع
|
تدريس پژوهي - 1398 - دوره : 7 - شماره : 2 - صفحه:111 -189
|
|
چکیده
|
هدف: هدف پژوهش حاضر، سنجش روابط علی بین ادراک دانشجویان از کیفیت تدریس اساتید و خودراهبری یادگیری آنان بود. روش: روش پژوهش توصیفی و از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری پژوهش را کلیه دانشجویان کارشناسی و کارشناسی ارشد علوم تربیتی دانشگاه اصفهان به تعداد 363 نفر در سال 96-1395 تشکیل می‌دادند. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی و مورگان به تعداد 186 نفر تعیین گردید. روش نمونه‌گیری، تصادفی طبقه‌ای متناسب با حجم بود. برای جمع‌آوری اطلاعات از دو پرسشنامه یادگیری خودراهبر williamson (2007) و کیفیت تدریس seraj (2002) استفاده شد. روایی و پایایی پرسشنامه‌ها بررسی و تائید شد. نتایج: یافته‌ها نشان داد که یادگیری‌خودراهبری دانشجویان و کیفیت تدریس اساتید در حد متوسط به بالا می‌باشد؛ و دانشجویان کارشناسی ارشد نسبت به دانشجویان کارشناسی از راهبردهای یادگیری خودراهبر بیشتر استفاده می‌نمایند. همچنین نتایج ضرایب همبستگی نشان داد که بین کیفیت تدریس و ابعاد آن با یادگیری‌خودراهبر دانشجویان رابطه مثبت و معناداری وجود دارد.
|
|
کلیدواژه
|
کیفیت تدریس، اعضای هیئت‌علمی، یادگیری خود راهبر، مدل یابی، معادلات ساختاری
|
|
آدرس
|
دانشگاه اصفهان, ایران, دانشگاه اصفهان, گروه علوم تربیتی, ایران, دانشگاه اصفهان, ایران
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|