آسیب ‌شناسی و ارزیابی مطلوبیت دوره ارتقای آمادگی - رزمی تکاور (مورد مطالعه: دانشجویان یک مرکز آموزشی نظامی)

هدف تحقیق حاضر آسیب ‌شناسی و ارزیابی مطلوبیت دوره ارتقای آمادگی - رزمی تکاور دانشجویان یک مرکز آموزشی نظامی است. این پژوهش از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی - پیمایشی و مقطعی است که در طی آن از روش معادلات ساختاری اکتشافی استفاده شد. جامعه آماری شامل خبرگان علمی-نظامی (شامل استادان دوره مراپ تکاور، استادان و فرماندهان مرکز آموزشی نظامی موردمطالعه) هستند که 20 نفر از آنان به روش نمونه‌گیری هدفمند و بر پایه روش دلفی و تا رسیدن به اشباع نظری انتخاب شدند. در ادامه تعداد 140 دانشجویی که دوره یادشده را با موفقیت سپری نمودند به صورت تصادفی انتخاب و برای ارزیابی دوره استفاده شدند. ابزار گردآوری داده‌ها شامل روش‌های مصاحبه ساختاریافته و نیز پرسشنامه محقق‌ساخته مشتمل بر چهار بُعد، 18 عامل و 73 سنجه است. برای آزمون فرضیه‌های تحقیق از روش تحلیل عاملی تاییدی و نرم‌افزار pls استفاده شد. نتایج معیار‌های مدل اندازه‌گیری (شامل: معیار‌های قابلیت اطمینان شاخص، پایایی مدل اندازه‌گیری و واگرایی-همگرایی هر یک از سازه‌های مدل به‌ترتیب با مقادیر 0.4، 0.87 و 0.5) و نیز معیارهای مدل ساختاری (شامل: معیارهای ضریب تعیین و تناسب پیش‌بینی مدل به‌ترتیب با مقادیر بزرگتر از 0.33 و بزرگتر از 0.15) حاکی از برازش مطلوب مدل پیشنهادی دارد. همچنین نتایج تحقیق بیانگر آن است که مطلوبیت دوره ارتقای آمادگی-رزمی تکاور در تابستان 1401، با 81%، «مطلوب» ارزیابی شد.