بررسی عدالت آموزشی اساتید با فریبکاری علمی و رفتارهای مدنی- تحصیلی دانشجویان

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه عدالت آموزشی اساتید با فریبکاری تحصیلی و رفتارهای مدنی تحصیلی در دانشجویان است. طرح کلی تحقیق کمی و روش آن توصیفی از همبستگی می باشد. جامعه آماری پژوهش کلیه دانشجویان دانشگاه خوارزمی تهران که در سال تحصیلی 99-1398، و تعداد آنها مشتمل بر 14542 نفر بوده اند، می باشد. نمونه تحقیق تعداد 375 نفر از دانشجویان از طریق روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از سه پرسشنامه محقق ساخته، عدالت آموزشی (20 سوال) (ejq)، رفتارهای مدنی – تحصیلی (10 سوال) (ecbq) و فریبکاری تحصیلی (19 سوال) (ecq) استفاده شده است. صحت روایی محتوایی و صوری ابزارها توسط پنج نفر از اساتید و متخصصین این حوزه مورد بررسی و تایید شد. همچنین پایایی آنها با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ بدست آمد که برای هر پرسشنامه به ترتیب 0.93، 0.91 و 0.96 محاسبه شده است که حکایت از تایید پایایی ابزار اندازه‌گیری پژوهش دارد. آزمونهای آماری برای تجزیه و تحلیل دادهها در این پژوهش ضریب همبستگی پیرسون، رگرسیون خطی ساده، تحلیل مدل معادلات ساختاری و همچنین آزمونهایf و t از طریق نرم افزار spss و amosاستفاده شده است. یافته‌ها نشان میدهد که بین عدالت آموزشی و فریبکاری تحصیلی رابطه منفی و معنادار و بارفتار مدنی تحصیلی رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. سایر یافته‌ها بیانگر آن است که متغیر عدالت آموزشی پیش‌بینی‌کننده مناسبی برای متغیرهای فریبکاری تحصیلی و رفتار مدنی تحصیلی دانشجویان است. همچنین نتایج حاصل از مدل معادلات ساختاری نشان از تاثیر مثبت عدالت آموزشی بر رفتار مدنی تحصیلی، و تاثیر معکوس بر فریبکاری تحصیلی دارد. به عبارتی عدالت آموزشی اساتید در کاهش فریبکاری تحصیلی نقش به سزایی دارد و احترام، رعایت شرایط و توجه به نیازهای دانشجویان از سوی استادان، آنان را به سمت رفتارهای مطلوب و عادلانه سوق میدهد و حس ارزشمندی و خودباوری را در دانشجویان ایجاد میکند.

Investigating the Educational Justice of Professors and Students’ Scientific Cheating and Civic-Educational Behaviors (Case Study: Kharazmi University Students)

The aim of this study was to investigate the relationship between educational justice of professors and students’ scientific cheating and civiceducational behaviors. It is a quantitative research and its method is description correlation. The statistical population of the study is all students of Kharazmi University of Tehran in the 202021academic year, and they were 14542 people. Research sample was 375 students who were selected through simple random sampling based on Morgan table. Three researchermade questionnaires, Educational Justice Questionnaire (EJQ), Educational Citizenship Behaviors Questionnaire (ECBQ) and Educational Cheating Questionnaire (ECQ) were used to collect data. The validity of the content and face validity of the tools was reviewed and confirmed by five professors and experts in this field. Also, their reliability was obtained using Cronbach’s alpha coefficient, which was calculated to be 0.93, 0.91 and 0.96 for each questionnaire, respectively, which indicates the confirmation of the reliability of the research measurement tool. Statistical tests were used to analyze the data. In this study, Pearson correlation coefficient, simple linear regression, structural equation model analysis and F and T tests were used through SPSS and AMOS software. Findings show that there is a negative and significant relationship between educational justice and educational cheating and educational citizenship behaviors. Other findings indicate that the variable of educational justice is a good predictor of educational cheating and educational citizenship behaviors of students. Also, the results of the structural equation model show the positive effect of educational justice on educational citizenship behaviors, and the opposite effect on educational deception. In other words, the educational justice of professors plays an important role in reducing educational cheating and respect, observance of conditions and attention to the needs of students by professors, leads them to desirable and fair behaviors and creates a sense of value and selfconfidence in students.