رهبری توانمندساز و آوای سازنده: تحلیل نقش میانجی سرمایه معنوی (مورد مطالعه: دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) نوشهر)

با اینکه عوامل زیادی همچون سبک رهبری اقتدارگرا و فرهنگ بوروکراتیک، سکوت سازمانی را در غالب سازمان های ایرانی ترویج می کند اما رهبری توانمندساز و سرمایه معنوی در برخی نهادها همچون دانشگاه موجب تشویق آوای سازنده می شود. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثر رهبری توانمندساز بر آوای سازنده کارکنان با در نظر گرفتن متغیر میانجی سرمایه معنوی در دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) است. پژوهش حاضر از نظر هدف، پژوهشی کاربردی است که در زمره پژوهش های توصیفیپیمایشی قرار می گیرد، از نظر فلسفه پژوهشی قیاسی است که بر مبنای پارادایم اثبات گرایی انجام شده و از نظر شاخص زمانی از پژوهش های مقطعی به شمار می آید. جامعه آماری پژوهش 588 نفر از کارکنان دانشگاه علوم دریایی امام خمینی (ره) بوده که براساس جدول مورگان از میان آنها نمونه ای به حجم 233 نفر به روش تصادفی طبقه ای انتخاب گردید. برای جمع آوری داده های پژوهش از پرسشنامه رهبری توانمندساز آرنولد و همکاران (2000)، آوای سازنده لیانگ و همکاران (2012) و سرمایه معنوی ماس ماچوکا و ماریمون (2019) استفاده گردیده که پایایی آنها به وسیله ی آلفای کرونباخ مورد تایید قرار گرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل سازی معادلات ساختاری استفاده شده است. نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان دهنده اثر مثبت و معنی دار رهبری توانمندساز هم به صورت مستقیم و هم از طریق سرمایه معنوی بر آوای سازنده کارکنان است.

Empowering Leadership and Constructive Protest: Analyzing The Mediating Role of Spiritual Capital (Case Study: Imam Khomeini Naval Academy of Nowshahr)

Staff voices and their constructive protests are one of the most important factors affecting organizational change and act as the antidote to laziness. Although many factors, such as authoritarian leadership style and bureaucratic culture, promote organizational silence in most Iranian organizations, empowering leadership and spiritual capital in some institutions, such as a university, encourage constructive protests. The purpose of this study was to investigate the effect of empowering leadership on constructive voice of employee by considering the mediator variable of spiritual capital in the employees of Imam Khomeini Naval Academy of Nowshahr. The present descriptiveexploratory research is applied in terms of purpose and is based on the deductive research and positivism paradigm in term of philosophy. The statistical population of the study was 588 employees of Imam Khomeini Naval Academy of Nowshahr. Based on Morgan’s table, a sample of 233 people was selected by stratified random sampling. In order to measure the variables of the research, the (Arnold et all’s, 2000) empowering leadership Questionnaire, (Liang et all’s, 2012), constructive voice Questionnaire and the (MasMachuca and Marimon’s, 2019) spiritual capital Questionnaire were used and Their reliability was confirmed by Cronbach’s alpha. For data analysis, structural equations modeling and PLS software have been used. The results of the data analysis show the positive and significant effect of empowering leadership both directly and through spiritual capital on constructive voice of employees.