مشروعیت به‌کارگیری فناوری مین‌های دریایی در زمان صلح، با تاکید بر ضرورت آموزش قواعد کنوانسیون حقوق دریاها

توسعه و به کارگیری فناوری های جدید به عنوان تسلیحات، از قبیل ربات های نظامی، وسایل بدون سرنشین و مین های دریایی، منجر به بروز نگرانی‌های جدی و مسائل جدالآمیز بسیاری در زمینه‌های اخلاقی و حقوقی شده است. فناوری مینهای دریایی، یکی از ابزارهایی است که دارای کارکردی دوگانه، و ابزاری موثر در زمان صلح و جنگ میباشد. یقینا، مینگذاری در دریا در زمان صلح و شرایط بحرانی میتواند مخاطراتی برای آزادی و حق عبور و مرور و آزادی کشتیرانی صلحآمیز در قلمروهای مختلف دریایی در بر داشته باشد. از اینرو فناوریهای نوین مین تا حدودی میتواند از مخاطرات مربوطه جلوگیری نموده و بسته به نوع مین تعهدات دولت ها نیز متفاوت باشد. کنوانسیون حقوق دریاها تلویحا فعالیت های نظامی در عرصه دریا را پذیرفته است، این نقش برعهده نیروهای دریایی میباشد. بنابراین ضرورت آموزش این قواعد زمینه آشنایی کارکنان نیروی دریایی با قواعد به کارگیری این نوع سلاح در عرصه دریا را فراهم می آورد تا از هر گونه مسئولیت بین المللی جلوگیری نماید. لذا در این مقاله نگارندگان مشروعیت به کارگیری فناوری مین های دریایی در زمان صلح را اثبات کرده و ضمن بررسی آراء دیوان بین المللی دادگستری تایید میکنند، تخطی از این قواعد موجبات مسئولیت بین المللی دولت را در پی خواهد داشت، که آموزش قواعد کنوانسیون حقوق دریاها به کارکنان نیروی دریایی نه تنها از ایجاد مسئولیت بین المللی دولت جلوگیری می نماید، بلکه زمینه به کارگیری مشروع هر نوع فن آوری دریایی، از جمله مین های دریایی را مطابق با قواعد کنوانسیون حقوق دریاها فراهم میآورد. روش تحقیق حاضر تحلیلی – تدوینی، و روش جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای اسنادی است.