بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با جامعه پذیری سازمانی در کارکنان دانشگاه علوم دریایی امام خمینی(ره) نوشهر به منظور ارائه راهکارهای کاربردی

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه سرمایه اجتماعی با جامعه پذیری سازمانی می باشد. جامعه پژوهش کلیه کارکنان دانشگاه علوم دریایی امام خمینی(ره) نوشهر هستند، از این جامعه با روش نمونه گیری تصادفی ساده، نمونه ای به حجم 149 نفر انتخاب گردید. روش پژوهش کمی، توصیفی و از نوع مطالعات همبستگی است. ابزار پژوهش پرسشنامه می باشد. جهت سنجش وضعیت سرمایۀ اجتماعی از پرسشنامۀ 27‌سوالی محقق‌ساخته که بر‌اساس مدل ناهاپیت و گوشال (1998) طراحی شده و جهت سنجش وضعیت جامعه پذیری سازمانی از پرسشنامه‌ی24 سوالی محقق ساخته که بر اساس مدل تائورمینا(1997) طراحی شده بود، استفاده شد. جهت تعیین پایایی و روایی ابزار از تکنیک های آلفای کرانباخ و تحلیل عاملی تائیدی استفاده شد، نتایج بیانگر پایایی و روایی مطلوب ابزاربود. جهت تحلیل داده ها از تکنیک های توصیفی( شاخص های مرکز و پراکندگی) و استنباطی( آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره خطی) با استفاده از نرم افزار spss استفاده شد. نتایج بیانگر آنند که: • رابطه سرمایه اجتماعی با جامعه پذیری سازمانی و ابعاد آن در کارکنان دانشگاه علوم دریایی امام خمینی(ره) نوشهر مثبت و در سطح 0.05 معنادار می باشد. • رابطه ابعاد سرمایه اجتماعی با جامعه پذیری سازمانی در کارکنان دانشگاه علوم دریایی امام خمینی(ره) نوشهر مثبت و در سطح 0.05 معنادار می باشد. رابطه ابعاد سرمایه اجتماعی با ابعاد جامعه پذیری سازمانی در کارکنان دانشگاه علوم دریایی امام خمینی(ره) نوشهر مثبت و در سطح 0.05 معنادار می باشد.