نقد و بررسی دیدگاه مفسران در تفسیر آیه « تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْ‏ءٍ » (نحل/ 89) با تاکید بر جامعیت فطری و تربیتی قرآن

آیه تِبْیاناً لِکُلِّ شَیْ‏ء (نحل:89) یکی از آیات چالش بر انگیز قرآن است. مفسران در تفسیر این آیه دیدگاه‌های مختلفی را بیان کرده اند که عبارتند از: جامعیت علمی قرآن، جامعیت تشریعی مطلق قرآن، جامعیت تشریعی نسبی قرآن، جامعیت هدایتی قرآن، جامعیت قرآن به همراه سنت، و جامعیت قرآن ویژه معصومین. در این مقاله پس از نقد و بررسی دیدگاه‌های مختلف درمورد جامعیت قرآن، مشخص شد که کلمه تبیان به معنای نهایت وضوح و روشنی بوده و مراد از عبارت کل شیء، معارف فطری است که ریشه در ضمیر انسان دارند و قرآن نیز به عنوان ذکر این معارف را یادآوری نموده تا اتمام حجت نماید. برخی روایات تفسیری آیه از باب جری و تطبیق بوده به حقایقی فراتر از الفاظ قرآن اشاره دارد.