بررسی تطبیقی تنبیه بدنی زن در تفاسیر فریقین با توجه به ایه 34 سوره نساء
|
|
|
|
|
نویسنده
|
باقی زاده رضا
|
منبع
|
پژوهش هاي تفسير تطبيقي - 1395 - دوره : 2 - شماره : 1 - صفحه:129 -146
|
چکیده
|
نافرمانی و سرکشی زن نسبت به شوهر در اصطلاح قرآن نشوز نامیده می شود.. انگیزه های مختلفی از قبیل تحت فشار قرار دادن شوهر برای ارضای خواسته های تجمل گرایانه، امتیاز گیری اقتصادی، میل به معاشرت با دیگران و ... می تواند سبب نشوز زن شود. در قرآن برای جلوگیری از نشوز زن از تنبیه بدنی سخن به میان آمده است. حال یکی از سوال های اساسی این است که تنبیه بدنی چگونه با کرامت انسانی زن سازگاری دارد و چگونه خداوند به آن دستور داده است. در این مقاله با توجه به آیه ٣4 سورۀ نساء از دیدگاه مفسران فریقین به نقد و بررسی این مسئله می پردازیم. روش تحقیق در این نوشتار از جهت نگرش مسئله محور، و از جهت راهبرد توصیفی و تحلیلی و از جهت جمع آوری اطلاعات کتابخانه ای است. برآیند تحقیق حاکی از آن است که طبق دیدگاه مفسران فریقین در صورتی که زن حقوق شوهر را نادیده بگیرد، قرآن برای باز پس گیری این حق، شوهر را ابتدا ملزم به پند و اندرز دهی می کند و در صورت بی ثمر بودن این روش، دوری از بستر را توصیه می کند. تنبیه بدنی آن هم با شرایطی خاص زمانی مجاز شمرده می شود که دوری از بستر پاسخ ندهد. بنابراین، حکم تنبیه بدنی تنها یک تجویز ضروری برای مقاطعی کاملا خاص (نشوز زن) است. این حکم نه تنها در موارد دیگر غیر مجاز و نادرست محسوب می شود، بلکه، در روایات زیادی مطلقا ممنوع شمرده شده است. در نتیجه، تنبیه بدنی در موارد خاص هیچ منافاتی با کرامت انسانی زن ندارد.
|
کلیدواژه
|
قرآن، نشوز، زن، تنبیه بدنی، کرامت انسانی، فریقین
|
آدرس
|
دانشگاه آزاد اسلامی واحد آشتیان, ایران
|
پست الکترونیکی
|
reza.baghizadeh@gmail.com
|
|
|
|
|