بررسی «هدایت» در آیۀ 21 سورۀ ابراهیم در میراث تفسیری از ره گذر سیاق و تقابل

میراث تفسیری متقدمان، دربردارنده آراء ماندگاری است که تاثیر بسیاری بر مفسران در سده‏های بعدی داشته؛ به گونه‏ای که گویا با آراء تفسیری قدما، گفتمان غالبی پدیدار گشته و خوانش‏های تفسیری بعدی، متاثر از گفتمان تفسیری متقدمان شکل گرفته است. حال آن که دست یابی به فهم و خوانش بهتر آیات الهی، در گرو بررسی، تحلیل و نقد آراء تفسیری و بهره گیری از اصول و قواعد تفسیری است. این نوشتار با روش توصیفیتحلیلی، به بازخوانی واژه «هدایت» در آیۀ 21 سورۀ ابراهیم در میراث تفسیری پرداخته تا پس از بررسی و نقد آراء تفسیری پیشِ رو، از ره گذر «سیاق»، «قرینه مقابله»، «اصل تناسب جواب با سوال»، «تنزل و علوّ معنایی» و پرهیز از راه یابی تکلف به ساحت کلام الهی» به صورت نوآورانه، دیدگاه تفسیری جدیدی درباره معنای «هدایت» در این آیه شریفه به دست دهد. پاسخ گویی به مهم ترین اشکالات و ابهامات فراروی دیدگاه برگزیده از دیگر مباحث این نوشتار ‏است.

Exploring the Implication of Hidāya in (Q. 14: 21); the Qur’anic Interpretive Heritage, Context, and Semantic Opposition

The Muslim interpretive heritage, which is left from the predecessors, includes enduring views that can greatly influence the Qur’anic exegetes in later periods. As a matter of fact, it seems that some dominant exegetical discourses have emerged within the traditional interpretive viewpoints, as far as the subsequent readings have been somehow formed by the suggested ones. However, achieving a better understanding and reading of the Qur’anic verses depends on examining, analyzing, and criticizing the traditional interpretive products, using the interpretive principles and rules. The present article, which has been organized with a descriptiveanalytical research method, has reread the Qur’anic usage of the word hidāya (guidance), which has occurred twice in (Q. 14:21). After examining and criticizing the exegetical viewpoints, it attempts to reach in an innovative way to give a new interpretive insight concerning the implication of the mentioned word in the verse in question, applying some criteria such as context, symmetry of confrontation, proportion of question and answer, semantic degradation and exaltation, and avoiding the affectation from the realm of divine word. Finally, answering in advance the most significant problems and ambiguities in front of the preferred viewpoint of the present article concerning the mentioned word is another part of it