بررسی تطبیقی دیدگاه علامه معرفت و علامه طباطبایی در منبعیت قرآن و روایات برای تفسیر
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
بهجت پور عبدالکریم ,قمرزاده محسن
|
|
منبع
|
پژوهش هاي تفسير تطبيقي - 1397 - دوره : 4 - شماره : 1 - صفحه:7 -32
|
|
چکیده
|
«منابع تفسیر» از مباحث پراهمیت در مناهج تفسیری است. این منابع ریشه در وحی و باز تعریف آن یا برگرفته از تلاش عقلانی و تجربه بشر در طول قرون و اعصار دارد. تفاوت مناهج و روش های تفسیری ارتباط با انتخاب مفسر در منابع دارد. مقاله تلاش دارد دیدگاه استاد معرفت را در باره منابع اثری کسب و تمایزهای دیدگاه ایشان را با علامه طباطبایی بررسی کند. این دو مفسر یکی به شدت به منبع قران به قرآن توجه کرد و دیگری بر روایات و اثار تفسیری تمرکز دارد. در مقاله ابتدا دیدگاه تطبیقی استاد و علامه طباطبایی را در باره منابع قرآن، و روایات وحیانی و تاریخی شامل: سنت پیامبر اکرم (ص) سنت اهل بیت (ع)، بررسی کرده است. تلاش شده دلیل حجیت واعتبار هر یک از منابع مذکور و مشترکات و امتیازات نظر دو دیدگاه بررسی شود. محصول بررسی آن که ریشه اختلاف نظراین دو مفسر، به در هم آمیختگی علوم ابزاری و علوم منبعی تفسیر، تفاوت در تعریف تفسیر و تفکیک ناشدگی اصطلاحات تفسیر و تبیین قرآن بر می گردد.
|
|
کلیدواژه
|
منابع تفسیر، مناهج تفسیری، قرآن به قرآن، تفسیر روایی، معرفت، طباطبایی، حدیث
|
|
آدرس
|
پژوهشگاه فرهنگ و اندیشه, ایران, دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم تحقیقات تهران, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
ghamarzadehm@gmail.com
|
|
|
|
|
|
|