اثربخشی تمرینات منظم پیلاتس بر حافظه بلندمدت و کوتاه‌مدت سالمندان

امروزه بحث سلامتی و تندرستی در حوزه‌های جسمانی و روان‌شناختی سالمندی از موضوعات مهم جهانی است. شـواهد نشـان می‌دهند فعالیت جسـمانی می‌تواند موجـب بهبود عملکرد ذهنی و شـناختی شـود و همچنیـن در پیشـگیری از کاهـش عملکرد شـناختی نقش داشته باشد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرینات منظم پیلاتس بر حافظه بلندمدت و کوتاه‌مدت سالمندان بود. روش این پژوهش از نوع نیمه تجربی با طرح پیش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمامی سالمندان مقیم خانه های سالمند استان البرز در سال 1396 بود که از میان آنان 30  سالمند 60 سال به بالا با توجه به معیارهای ورود به‌ عنوان نمونه در دسترس از مرکز نگهداری سالمندان کهریزک استان البرز انتخاب و به ‌طور تصادفی در دو گروه تجربی (15=n) و کنترل (15=n) قرار گرفتند. از مقیاس حافظه وکسلر به ‌عنوان ابزار در این پژوهش استفاده شد. گروه آزمایش طی 24 جلسه یک‌ ساعته مورد مداخله (تمرین پیلاتس: مقدمه، تنفس و ایستادن، برنامه حرکات سطح یک، دایره تک‌پا، پل شانه، کشش تک‌پا، کشش دو پا، کشش مهره‌ها به سمت جلو، سرد کردن) قرار گرفت. اطلاعات به‌وسیله آزمون تحلیل کوواریانس تجزیه ‌و تحلیل شد. یافته‌ها نشان داد، تمرینات منتخب پیلاتس منجر به بهبود معنی‌دار حافظه کوتاه‌مدت زنان سالمند شد (0.001>p)؛ اما بر حافظه بلندمدت سالمندان اثر معنی‌داری نداشت (0.114=p). بنابراین می‌توان از مداخله پیلاتس جهت حفظ و بهبود حافظه کوتاه‌مدت سالمندان ساکن در خانه‌های نگهداری سالمند استفاده نمود و جهت حفظ و بهبود حافظه بلندمدت بایستی مدت‌زمان بیشتری را در این خصوص صرف نمود.