اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سلامت‌روان و عملکرد شناختی در سالمندان مبتلا به بیماری تخریب ماکولا وابسته به سن

سالمندی دوره‌ای از تجربه سفر زندگی است که طی آن، سالمندان در معرض تهدیدات بالقوه‌ای نظیر افزایش ابتلا به بیماری‌های مزمن، تنهایی، انزوا و عدم برخورداری از حمایت اجتماعی بوده و به دلیل ناتوانی‌های جسمی و ذهنی در موارد زیادی نیز استقلال فردی آنان مورد تهدید قرار می‌گیرد. هدف از پژوهش حاضر، تعیین اثربخشی مداخله گروهی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر سلامت‌روان و عملکرد شناختی در سالمندان مبتلا به بیماری تخریب ماکولا وابسته به سن بود. این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و پیگیری با دو گروه آزمایش و کنترل بود. جامعه پژوهش، سالمندان مبتلا به بیماری تخریب ماکولا وابسته به سن و مراجعه‌کننده به کلینیک فوق تخصصی چشم نوردیدگان کرج بود. نمونه پژوهش شامل 28 نفر بودند که به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. برنامه مداخله بر مبنای درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد در طی 8 جلسه 120 دقیقه‌ای به‌صورت مشاوره گروهی انجام شد.نتایج با استفاده از روش تحلیل واریانس مکرر و آزمون‌های تبعی lsd تحلیل شد و نتیجه حاصل از این پژوهش اثربخشی مداخله درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد را بر متغیر سلامت‌روان در سلامت عمومی و زیرمقیاس‌های نشانه‌های جسمانی، اضطراب و بی‌خوابی و افسردگی معنادار نشان داد ولی نتایج در خرده مقیاس کارکرد اجتماعی معنادار نبود. این اثرات در پیگیری نیز حفظ ‌شده بود، اما مداخله مذکور بر عملکرد شناختی بی‌تاثیر بود. با توجه به یافته‌های پژوهش می‌توان از درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر ارتقاء سلامت روان در سالمندان مبتلا به بیماری تخریب ماکولا وابسته به سن استفاده کرد.