اثربخشی تمرینات یوگای خنده بر اضطراب و کیفیت خواب سالمندان مبتلا به پارکینسون

سالمندی یکی از حساس‌ترین مراحل رشد زندگی انسان است که گذر از آن با داشتن کیفیت زندگی بالا می‌تواند روند آن را تسهیل کند. پارکینسون بعد از آلزایمر شایع‌ترین بیماری در سالمندان است و این امر نیاز به توجه بیشتر در حوزه درمان را می‌طلبد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی تمرینات یوگای خنده بر اضطراب و کیفیت خواب سالمندان مبتلا به پارکینسون بود. پژوهش حاضر، نیمه تجربی به همراه پیش‌آزمون و پس‌آزمون بود. نمونه آماری این پژوهش 24 نفر سالمند مبتلا به پارکینسون مراجعه‌کننده به بیمارستان حضرت رسول اکرم (ص) شهر تهران در دامنه سنی 55 تا 75 سال بود. شرکت‌کنندگان به‌طور تصادفی در دو گروه 12 نفره کنترل و تجربی قرار گرفتند. از سیاهه اضطراب بک و آزمون کیفیت خواب پیتزبورگ به‌ عنوان ابزار در این پژوهش استفاده شد. گروه تجربی علاوه بر درمان دارویی معمول، به مدت 8 هفته، هر هفته دو جلسه (45 دقیقه ای) زیر نظر مربی رسمی و متخصص مورد مداخله قرار گرفت. جهت تجزیه‌ و تحلیل داده‌ها از آزمون شاپیروویلک و یو منویتنی استفاده شد. نتایج نشان داد یک دوره تمرینات یوگای خنده منجر به کاهش معنادار اضطراب سالمندان مبتلا به پارکینسون شد (0.001>p). همچنین این مداخله منجر به افزایش معنادار کیفیت خواب (0.001>p)، خرده مقیاس‌های کیفیت ذهنی خواب (0.003>p) و تاخیر در به خواب رفتن (p<0.008) شد اما در خرده مقیاس‌های مدت‌زمان خواب (0.755>p)، بازدهی خواب ( 0.242>p)، اختلالات خواب (0.068>p)، استفاده از داروهای خواب‌آور (0.755 >p) و اختلال عملکرد روزانه (0.755>p) تفاوت معناداری وجود نداشت. با توجه به یافته‌های این پژوهش می‌توان از مداخله تمرین یوگای خنده به ‌عنوان یک درمان مکمل، در کنار سایر روش‌های درمانی، جهت کاهش اضطراب و بهبود کیفیت خواب سالمندان مبتلا به پارکینسون استفاده نمود.