اثربخشی یوگا بر سازگاری زنان و مردان سالمند

هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی یوگا بر سازگاری زنان و مردان سالمند بود. پژوهش حاضر، نیمه تجربی با ماهیت کاربردی، همراه با گمارش تصادفی شرکت‌کنندگان در گروه‌های تجربی و کنترل، به همراه پیش‌آزمون و پس‌آزمون است. جامعه آماری این پژوهش کلیه زنان و مردان سالمندان مقیم سرای سالمندان استان البرز بود که از میان آن‌ها 30 زن و مرد سالمند، به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس و هدفمند از خانه سالمندان کهریزک استان البرز انتخاب و به‌طور تصادفی در دو گروه آزمایش (15=n) و کنترل (15=n) قرار گرفتند. معیار ورود به این پژوهش، سلامت جسمانی، روانی و همچنین کسب نمره میانگین به پایین در عامل سازگاری بود. از برگه اطلاعات فردی، فرم رضایت شرکت در پژوهش و پرسشنامه سازگاری بل به‌عنوان ابزار در این مطالعه استفاده شد. گروه تجربی ﺑﻪ ﻣﺪت 6 ﻫﻔﺘﻪ و ﻫﺮ ﻫﻔﺘﻪ 3 ﺟﻠﺴﻪ به مدت 45 دقیقه مورد مداخله قرار گرفت. اطلاعات به ‌وسیله آزمون شاپیروویلک و آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد تمرینات یوگا بر سازگاری زنان و مردان سالمند اثر معناداری دارد، یعنی تمرینات یوگا منجر به افزایش معنادار سازگاری شد (001/0=p). تمرینات یوگا بر سازگاری اجتماعی و سازگاری عاطفی اثر معناداری داشت، یعنی تمرینات یوگا منجر به افزایش معنادار سازگاری اجتماعی (045/0=p) و سازگاری عاطفی زنان و مردان سالمند (001/0=p) شد؛ بنابراین می‌توان از مداخله یوگا جهت افزایش سازگاری، سازگاری اجتماعی و سازگاری عاطفی سالمندان به‌وسیله متخصصان در خانه‌های سالمندان استفاده نمود.