نقش ویژگی‌های شخصیتی، نگرش مذهبی و منبع کنترل فردی در کیفیت روابط زناشویی بازنشستگان

پدیده بازنشستگی مانند سایر تجربیات انتقالی بر رضایت زناشویی افراد تاثیر می گذارد و می تواند باعث ایجاد تنش، اختلاف و نارضایتی در اواخر بزرگسالی گردد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش ویژگی های شخصیتی، نگرش مذهبی و منبع کنترل فردی در پیش بینی کیفیت روابط زناشویی بازنشستگان انجام شد. روش پژوهش پیمایشی و از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه بازنشستگان شهر نهاوند بود که بر اساس پیشینه پژوهش های قبلی تعداد 200 نفر از آنها از طریق نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل فرم کوتاه پرسشنامه شخصیتی نئو، مقیاس های نگرش مذهبی خدایاری فرد و همکاران، منبع کنترل راتر و وضعیت زناشویی گلومبوکراست بود. داده ها از طریق همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که ناسازگار زناشویی با روان رنجوری همبستگی مثبت، و با برون گرایی، گشودگی به تجربه، توافق پذیری و با وجدان بودن همبستگی منفی دارد. همچنین بین نگرش مذهبی افراد با وضعیت زناشویی آن ها رابطه ی منفی معناداری بدست آمد و میان منبع کنترل با کیفیت زناشویی رابطه ی معناداری وجود نداشت. همچنین بر اساس تحلیل نتایج، روان رنجوری، برون گرایی، توافق پذیری و نگرش مذهبی توانستند به طور معنادار 42 درصد از واریانس متغیر وابسته یعنی کیفیت زناشویی را پیش بینی نمایند. براساس یافته های پژوهش می توان گفت وضعیت زناشویی افراد به ویژه در دوره بازنشستگی متاثر از صفات شخصیتی و نگرش مذهبی افراد است.