اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر سرمایه روان شناختی، خودارزشمندی و بهزیستی اجتماعی سالمندان

امروزه جمعیت سالمندان رو به افزایش است و بیماری ها و مشکلات حاصل از این مرحله تکاملی می تواند به شدت بر سرمایه روان شناختی، خودارزشمندی و بهزیستی اجتماعی تاثیرگذار باشد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی واقعیت درمانی گروهی بر سرمایه روان شناختی، خودارزشمندی و بهزیستی اجتماعی سالمندان شهر تبریز بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمونپس آزمون با گروه گواه بود. جامعه ی آماری شامل تمامی سالمندان مقیم مراکز سالمندان شهر تبریز بود. نمونه ی آماری این مطالعه با استفاده از روش نمونه گیری دردسترس، شامل 26 مرد سالمند ساکن در موسسه ی سالمندان خوبان شهر تبریز که از شرایط ورود به مطالعه برخوردار بودند، انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (13 نفر) و کنترل (13 نفر) جایگزین شدند. اعضای گروه آزمایش به مدت 10 جلسه تحت واقعیت درمانی گروهی قرار گرفتند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه های سرمایه روان شناختی لوتانز، خودارزشمندی کروکر و همکاران، بهزیستی اجتماعی کییز و پروتکل واقعیت درمانی غلامی حیدآبادی و همکاران بود. داده های پژوهش به وسیله آزمون تحلیل کواریانس چندمتغیری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که واقعیت درمانی گروهی بر افزایش سرمایه روان شناختی، خودارزشمندی و بهزیستی اجتماعی در سالمندان موثر بوده است. یافته های این پژوهش ضرورت کاربرد واقعیت درمانی را در راستای بهبود سرمایه روان شناختی، خودارزشمندی و بهزیستی اجتماعی خاطر نشان می سازد.