مقایسه عملکرد سالمندان سالم و مبتلا به آلزایمر در آزمون های بندر گشتالت و معاینه کوتاه وضعیت ذهنی

سالمندی یک پدیده ی جهانی است. بیماری آلزایمر یکی از مهم ترین بیماری‌های عصب شناختی دوران سالمندی است که سبب تخریب پیش رونده ی کارکردهای شناختی، تغییرات در خلق، شخصیت، قضاوت و رفتار می‌شود. با توجه به این که این بیماری هزینه‌های مالی و عاطفی بسیاری به مبتلایان و مراقبان تحمیل می‌کند، شناخت آن در مراحل اولیه می‌تواند از بار ابتلا به این بیماری بکاهد. لذا هدف از اجرای این پژوهش مقایسه ی عملکرد سالمندان سالم و مبتلا به آلزایمر در آزمون‌های بندر گشتالت و آزمون کوتاه وضعیت ذهنی بود. روش پژوهش حاضر علیمقایسه‌ای بود. جامعه ی آماری شامل سالمندان 60 تا90 ساله ی ساکن آسایشگاه‌های شهر تهران بودند که از این جامعه 50 سالمند سالم و 50 سالمند مبتلا به آلزایمر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده عبارت از آزمون بندرگشتالت و آزمون کوتاه وضعیت ذهنی بودند. داده‌های پژوهش با استفاده از آزمون های تحلیل چند متغیره و tمستقل تحلیل شدند. نتایج حاصل از آزمون کوتاه وضعیت ذهنی نشان داد که دو گروه در زیر مقیاس‌های آگاهی به زمان و مکان، محفوظات، حافظه کوتاه مدت، تکرار و خواندن، توجه و محاسبه، درک مطلب، نوشتن و ترسیم، تفاوت معناداری دارند و در مولفه ی نام گذاری تفاوت معناداری مشاهده نمی شود. همچنین نتایج حاصل از آزمون بندرگشتالت نشانداد که دو گروه در زیرمقیاس‌های چرخش، چندپارگی، درجاماندگی، تصادم، ناتوانی، اشکال در بستن، ناهماهنگی حرکتی، اشکال در زاویه بندی و یکپارچگی، ساده سازی و واپس روی تفاوت معناداری دارند و در شاخص‌های زمان و اشکال هم پوشی تفاوت معناداری مشاهده نمی شود. نمرات پایین سالمندان مبتلا به آلزایمر در آزمون کوتاه وضعیت ذهنی و نیز خطای بیشتر در آزمون بندرگشتالت نشانگر آسیب مغزی و بازگشت به سطوح پایینتر رشدی است (05/0=p).