مقایسه ی اثربخشی ماساژدرمانی، تکنیک الکساندر و دوساهو بر شادکامی، سازگاری اجتماعی، امید، سلامت روان و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به بیماری پارکینسون

هدف پژوهش حاضر مقایسه‌ی اثربخشی ماساژدرمانی، تکنیک الکساندر و دوساهو در بهبود شادکامی، سازگاری اجتماعی، امید، سلامت‌روان و کیفیت زندگی سالمندان مبتلا به پارکینسون بود. طرح این پژوهش از نوع نیمه آزمایشی بود. جامعه‌ی آماری این پژوهش شامل کلیه‌ی سالمندان مبتلا به پارکینسون مراجعه کننده به مراکز درمانی شهر اصفهان در سال 1394 بودند که از میان آنها تعداد 42 بیمار، به شیوه‌ی نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه‌ی پژوهش انتخاب شدند و به تصادف به سه گروه ماساژدرمانی (14نفر)، تکنیک الکساندر (14نفر) و دوساهو (14نفر)، گمارش شدند. پرسشنامه ها‌ی شادکامی آکسفورد آرگایل، سازگاری اجتماعی حسینی و مقتدر، امید بزرگسال اشنایدر و همکاران، سلامت عمومی 28 سوالی کاویانی و همکاران، و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی به عنوان ابزار پژوهش مورد استفاده قرار گرفتند. داده‌ها توسط تحلیل کواریانس چندمتغیره، مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که بین اثربخشی سه مداخله‌ی پژوهش بر متغیرهای وابسته، در مرحله‌ی پس‌آزمون، تفاوت معناداری دیده نمی‌شود ولی در مرحله‌ی پیگیری، دوساهو نسبت به سایر مداخلات پژوهش، اثربخشی بیشتری بر میزان شادکامی داشته است. براساس نتایج این پژوهش، درمان دوساهو نسبت به سایر درمان‌های مشابه، می‌تواند به عنوان درمان موثرتری در افزایش شادکامی در بلند مدت محسوب گردد.