پیش بینی شادکامی بر اساس الگوی پنج عاملی شخصیت و باورهای فراشناخت در سالمندان

سالمندی دوره‌ی اجتناب‌ناپذیری از زندگی هر فرد است که شناخت و واکنش صحیح نسبت به آن می‌تواند کیفیت زندگی را بهبود بخشد. کیفیت زندگی خوب با شادکامی ارتباط دارد. پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی شادکامی براساس الگوی پنج عاملی شخصیت و باورهای فراشناخت در سالمندان انجام شده است. پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی می‌باشد و نمونه تحقیق شامل 200 نفر از سالمندان ساکن در سرای سالمندان شهر تهران در سال 1394 بود که به روش نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی انتخاب شدند. ابزارهای سنجش شامل پرسشنامه شادکامی آکسفورد و پرسشنامه شخصیت نئو (فرم کوتاه) و پرسشنامه باورهای فراشناخت (mcq-30) بود که شرکت کنندگان در پژوهش تکمیل کردند. به منظور تحلیل داده‌های آماری از روش همبستگی گشتاوری پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه با ورود مکرر و مرحله‌ای استفاده شد. نتایج روش‌های آماری، همبستگی منفی و معناداری بین روان رنجورخویی با شادکامی و همبستگی مثبت و معناداری بین برونگرایی و شادکامی نشان داد. همچنین از بین زیر مقیاس‌های باورهای فراشناخت، باورهای مثبت در مورد نگرانی رابطه منفی و معناداری را با شادکامی نشان داد. نتایج بدست آمده حاکی از آن بود که روان رنجورخویی، برونگرایی و باورهای مثبت در مورد نگرانی از پیش‌بین‌های مهم شادکامی بشمار می‌آیند. برونگرایی و روان رنجورخویی 9/30 درصد از واریانس شادکامی و باورهای مثبت در مورد نگرانی 3/6 درصد از واریانس شادکامی را تبیین می‌کند.