اثر بخشی ورزش مغزی بر تعادل ایستا و پویا در سالمندان

به زمین افتادن یا سقوط یکی از شایع ترین و جدی ترین مشکلات برای افراد بالای 60 سال است. افتادن، با افت در فعالیت های پایه و ابزاری زندگی روزانه ارتباط دارد و آسیب های ناشی از آن، از عوامل تعیین کننده ی افت عملکردی در سالمندان جامعه است. بنابراین هدف این پژوهش، بررسی اثربخشی تمرینات ورزش مغزی بر تعادل ایستا و پویا در سالمندان فاقد فعالیت بدنی منظم بود. این پژوهش از نوع مطالعات نیمه تجربی و جامعه ی آن شامل تمامی افراد سالمند ساکن در خانه های سالمندان شهر ساری بود. روش نمونه گیری پژوهش نیز از نوع نمونه گیری در دسترس بود. به این منظور، با توجه به معیارهای ورود و خروج، 30 سالمند انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره قرار گرفتند. گروه آزمایشی تمرینات ورزش مغزی که به صورت اختصاصی جهت بهبود تعادل بدن طراحی شده اند را به مدت 8 جلسه ی 30 دقیقه ای اجرا کردند. به منظور اندازه گیری تعادل ایستا و پویای شرکت کنندگان در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب از آزمون لک لک (جانسون و نلسون، 1979) و آزمون برخاستن و حرکت کردن زمان دار (پدسیادلو و ریچاردسون، 1991) استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، آزمون تحلیل کواریانس مورد استفاده قرار گرفت. در نهایت نتایج نشان داد که با کنترل نمره ی یش آزمون، بین نمرات تعادل ایستا و پویای دو گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنادار وجود دارد. یافته های این پژوهش موید تاثیر تمرینات ورزش مغزی بر عوامل حرکتی مرتبط با افتادن و پیشگیری احتمالی از افتادن در سالمندان است.

The impact of brain gym on static and dynamic balance in elderly

Falling down or even collapse is one of the most serious, as well as prevalent, difficulties people in their elderly face. Falling is related to decline in activities in basic life and also to those which are instrumental in daily life. Falling and the subsequent injuries are determinant factors of performance decline in elderly denizens of the society. The aim of this study is to investigate the effect of brain gym exercises on static and dynamic balance of those in elderly who do not have any regular physical activity. The following papers are an empirical study in which the sampling was the available ilk. For this purpose, 30 people in their elderly were selected and randomly divided into two groups of 15, according to inclusion and exclusion criteria. The empirical group performed brain gym exercises, which have been exclusively designed to improve body balance, in 8 sessions of 30 minutes. Stork and timed standupanddown tests were utilized in order to measure static and dynamic balance of participants in both pre and posttests respectively. Moreover, Covariance test was used to analyze the data. Concludingly, it was demonstrated that by controlling the pretest scores, there is a significant difference between static and dynamic balance of the control and empirical group. The findings of this study are indicative of the brain gym exercise influence on motor factors associated with falling and, concomitantly, on those with possible prevention of falling in the elderly.