اثربخشی واقعیت‌درمانی بر امید به زندگی و بهزیستی روانی سالمندان مقیم خانه‌های سالمندان

فرایند سالمندی را می‌توان مجموعه‌ای از تغییرات نامطلوب ساختاری و عملکردی دانست که با افزایش سن به طرز فزاینده‌ای روی هم انباشته می‌شوند و موجب کاهش میزان مولفه‌هایی همچون امید به زندگی و بهزیستی روان‌شناختی در سالمندان می‌شود. اما با مداخله مناسب می‌توان به بهبود این عوامل کمک کرد. بنابراین هدف از پژوهش حاضر بررسی اثربخشی واقعیت درمانی بر امید به زندگی و بهزیستی روان‌شناختی سالمندان مقیم خانه‌های سالمندان شهر همدان بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری تمامی سالمندان مقیم خانه‌های سالمندان شهر همدان در شش ماهه دوم سال 1400 بود. نمونه مورد مطالعه شامل 30 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری هدفمند با توجه به ملاک‌های ورود به مطالعه انتخاب شدند. افراد به طور تصادفی به دو گروه 15 نفره شامل گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. گروه آزمایش 10 جلسه مداخله واقعیت درمانی دریافت کرد و گروه کنترل در این زمان هیچ مداخله‌ای دریافت نکرد. ابزار پژوهش پرسش‌نامه‌های امید به زندگی اشنایدر و بهزیستی روان‌شناختی ریف بود. در نهایت، داده‌های جمع‌آوری شده در دو سطح آمار توصیفی (میانگین و انحراف استاندارد) و آمار استنباطی (تحلیل کوواریانس تک‌متغیری) با استفاده نرم‌افزار spss نسخه 24 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که مداخله واقعیت‌درمانی در افزایش امید به زندگی سالمندان و افزایش بهزیستی روان‌شناختی آنها اثربخشی معناداری دارد (0/05>p). بنابراین پروتکل واقعیت درمانی می‌تواند به عنوان یکی از مداخلات روان‌شناختی موثر در افزایش امید به زندگی و بهزیستی روان‌شناختی سالمندان مورد استفاده قرار گیرد.

the effectiveness of reality therapy on the life expectancy and psychological well-being of the elderly living in nursing homes

the aging process can be known as a set of structural and functional adverse changes that accumulate increasingly with the increase of age, and results in the decrease of components like life expectancy and psychological well-being of the elderly. however, the mentioned components can be improved. therefore, the aim of this study was to investigate the effectiveness of reality therapy on the life expectancy and psychological well-being of the elderly living in nursing homes. it was a quasi-experimental study with pretest-posttest design with a control group. the statistical population of the study included of all the elderly living in nursing homes of hamedan, iran in the second six months of 2022. the sample included of 30 people selected using purposeful sampling method and according to the inclusion criteria of the stdy. participants were randomly assigned into two 15-member groups of experimental and control. the experimental group received 10 sessions of reality therapy intervention and the control group did not receive any intervention in the same time. the measures conducted of schneider's life expectancy and ryff’s psychological well-being questionnaires. finally, the collected data were analyzed at two levels of descriptive statistics (mean and standard deviation) and inferential statistics (univariate covariance analysis) by spss version 24 software. the results illustrated that reality therapy intervention is significantly effective in increasing the life expectancy of the elderly and in increasing their psychological well-being (p<0.05). therefore, the reality therapy protocol can be applied as one of the effective psychological interventions in increasing the life expectancy and psychological well-being of the elderly.