کیفیت زندگی در سالمندان: نقش تاب آوری و ذهن آگاهی

امروزه با توجه به افزایش شاخص طول عمر و امید به زندگی، مساله مهمی تحت عنوان چگونگی گذران عمر و به عبارتی کیفیت زندگی مطرح شده است. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی کیفیت زندگی سالمندان بر اساس تاب‌آوری و ذهن‌آگاهی انجام شد. روش این پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری شامل سالمندان ساکن در شهر تهران در بهار 1399 بوده‌‍اند که با روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 400 نفر از سالمندانی که در مراکز عمومی (تفریحی، آموزشی، پارک‌ها و غیره) و مراکز روزانه سالمندان شهر حضور داشتند، انتخاب شدند. به منظور گردآوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌های تاب‌آوری کونور و دیویدسون، ذهن‌آگاهی براون و ریان و کیفیت زندگی سازمان جهانی بهداشت استفاده شده است. داده‌ها با روش تحلیل رگرسیون خطی ساده با استفاده از نسخه 25 نرم‌افزار spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد که هم ذهن‌آگاهی و هم تاب‌آوری به عنوان متغیرهای پیش‌بین قادر به تبیین کیفیت زندگی در سالمندان است. این یافته‌ها دارای تلویحات عملی برای متخصصان حیطه روان‌شناسی سالمندی فراهم آورده است، بدینگونه که با افزایش ظرفیت‌های ذهن‌آگاهی و تاب‌آوری در سالمندان می‌توان کیفیت زندگی را در سالمندان افزایش داد.

the quality of life in the elderly: the role of resiliency and mindfulness

nowadays, due to increase of lifetime and life expectancy, important issues such as how to spend a lifetime and, in a sense, quality of life have been mentioned. accordingly, the aim of this study was to predict the quality of life in the elderly based on resiliency and mindfulness. this was a descriptive study of correlational type. the population of the study included all the elderly living in tehran in the spring of 2020. the statistical sample of the study consisted of the elderly who were present in public centers (such as recreational centers, educational centers, parks, etc.) and day centers for the elderly. data were collected using connor & davidson’s resilience, brown & ryan’s mindfulness, and the world health organization quality of life questionnaires and analyzed using simple simple linear regression analysis in spss-25. results demonstrated that both mindfulness and resiliency are able to predict quality of life in the elderly as a significant predictor variable. the mentioned results have implications for specialist working in the field of aging psychology. that is, quality of life in the elderly can be improved through increasing their mindfulness and resiliency capacities.