رابطه تنظیم شناختی هیجان و اضطراب بیماری کرونا در سالمندان: نقش میانجی تحمل پریشانی

شیوع بیماری کرونا یک چالش مهم برای دستگاه‌های مراقبت بهداشتی در ایران است. تنظیم شناختی هیجان و تحمل پریشانی ازجمله متغیرهایی هستند که می‌توانند تاثیر بسزایی بر سلامت روان و کیفیت زندگی سالمندان در دوران شیوع بیماری کرونا داشته باشند. پژوهش حاضر باهدف بررسی نقش میانجی تحمل پریشانی در رابطه بین تنظیم شناختی هیجان و اضطراب بیماری کرونا در سالمندان اجرا شد. روش پژوهش همبستگی و از نوع تحلیل مسیر بود. جامعه آماری شامل کلیۀ سالمندان مقیم شهر سنندج در سال 1400 بود که از بین آنها 300 نفر به روش نمونه ‌گیری دردسترس انتخاب شد. داده‌ ها با استفاده از پرسشنامه ‌های اضطراب بیماری کرونا علی‌پور و همکاران، تنظیم شناختی هیجان گارنفسکی و کرایج و تحمل پریشانی سیمونز و گاهر جمع‌ آوری شدند و در نرم‌افزار amos و با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل مسیر تحلیل شدند. نتایج نشان داد که مدل با داده ‌های پژوهش برازش دارد. با توجه به یافته‌ ها، مسیر راهبردهای مثبت تنظیم شناختی هیجان با میانجی‌گری تحمل پریشانی (β=-0.17, p<0.05) به اضطراب بیماری کرونا و مسیر راهبردهای منفی تنظیم شناختی هیجان با میانجی‌گری تحمل پریشانی (β=0.25, p<0.01) به اضطراب بیماری کرونا معنی‌دار بود. با توجه به نتایج پژوهش، می‌توان گفت هدف قرار دادن سه مولفۀ تنظیم شناختی مثبت و منفی هیجان و تحمل پریشانی در ارتباط با درمان‌ها و کمک‌های روان‌شناختی برای سالمندان در دوران شیوع بیماری کرونا می‌تواند موثر باشد.