رابطه خودکارآمدی و کیفیت زندگی با نقش میانجی بهزیستی روان‌شناختی در سالمندان

فرایند سالمندی با کاهش تدریجی عملکرد سیستم‌های بدن یک فرد بالغ و سالم به فردی آسیب‌پذیر با کاهش در ظرفیت‌های فیزیولوژیک همراه است. بنابراین، امروزه توجه به مولفه‌های سلامت در سالمندان اهمیت ویژه‌ای یافته است. این پژوهش با هدف تعیین رابطه خودکارآمدی و کیفیت‌زندگی با نقش میانجی بهزیستی روان‌شناختی در سالمندان شهر تهران انجام شد. روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی و معادلات ساختاری بود. جامعه آماری، متشکل از کلیه سالمندان (60 سال به بالا) شهر تهران بود که از این میان 200 نفر به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. این افراد به پرسشنامه‌های بهزیستی روان‌شناختی ریف، خوکارآمدی عمومی شرر، و کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی پاسخ دادند. برای تحلیل داده ها از نرم افزارهای spss و amos و روش‌های همبستگی پیرسون و تحلیل مدل‌یابی معادلات ساختاری استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل معادلات ساختاری نشان داد که مدل مفروض این مطالعه از برازش مناسبی در نمونه مورد مطالعه برخوردار است. بدین‌ترتیب که، خودکارآمدی رابطه مستقیم مثبتی با بهزیستی روان‌شناختی و همچنین رابطه مستقیم مثبتی با کیفیت زندگی دارد. از سویی بهزیستی روان‌شناختی رابطه مستقیم مثبتی با کیفیت زندگی دارد. همچنین مشخص شد بهزیستی روان‌شناختی از طریق خودکارآمدی با کیفیت زندگی رابطه غیرمستقیم دارد. این نتایج بر اهمیت بهبود شرایط زندگی سالمندان بر اساس سلامت روان‌شناختی و میزان احساس راحتی در هنگام برخورد با شرایط دشوار اشاره می‌کند.

The Relationship Between SelfEfficacy and Quality of Life Through the Mediating Role of Psychological WellBeing in the Elderly

The aging process is associated with a gradual decline in the function of the body systems of a healthy and matured adult to a vulnerable individual with a decrease in physiological capacity. Therefore, nowadays, paying attention to the components of health in healthy people has gained especial importance. The aim of this study was to determine the relationship between selfefficacy and quality of life with the mediating role of psychological wellbeing in the elderly in Tehran, Iran. This was a descriptive study, of correlational type with structural equations modeling (SEM). The statistical population consisted of all the elderly (60 years and older) living in Tehran, among whom 200 people were selected using convenience sampling. Participants responded to the Ryff’s psychological wellbeing, Sherer’s general selfefficacy and World Health Organization Quality of Life (WHOQOL) questionnaires. Pearson’s correlation coefficient and SEM were used to analyse data in SPSS and AMOS software. The results of SEM illustrated that the hypothetical model of this study has a good fit in the study sample. Thus, selfefficacy had a direct positive relationship with psychological wellbeing and also with quality of life. Besides, psychological wellbeing had a direct positive relationship with quality of life. It was also found that psychological wellbeing is indirectly related to quality of life through selfefficacy. The results indicate the importance of improving the living conditions of the elderly based on mental health and the degree of feeling comfortable when dealing with difficult situations.ReferencesAbhar Zanjani, F. (2022). The Effectiveness of Quality of Life Skills Training on Hope, Vitality and Resilience of the Elderly, 7th National Conference on Positive Psychology News, Bandar Abbas. [Persian]Adinehpour, M., Talebzadeh, M., & Mohammadi, F. (2018). The Relationship between psychological wellbeing and selfefficacy in women. the 5th National Conference on Recent Innovations in Psychology, Applications and Empowerment with a focus on psychotherapy, Tehran. [Persian]