بررسی اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر امید به زندگی سالمندان

فرایند اجتناب ناپذیر پیری بدون شک آغاز می شود. انسان ها طی فرایند زیستی، با مرحله ای به نام سالمندی روبه رو می شوند. امید به زندگی در بدو تولد، معرف متوسط سال‌هایی است که یک نوزاد زنده به دنیا آمده عمر خواهد کرد، به‌شرط آنکه احتمال مرگ او برای سال‌های آینده‌ زندگی مانند انسان‌های زمان حال باشد. درمان های مختلفی برای افزایش میزان امید به زندگی به کاربرده شده است. از جمله این درمان ها می توان به درمان متمرکز بر شفقت اشاره نمود. بنابراین هدف پژوهش حاضر اثربخشی درمان متمرکز بر شفقت بر امید به زندگی سالمندان بود. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش‌آزمون، پس‌آزمون و گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش کلیه سالمندان مقیم خانه سالمندان شهر کرج در سال 1397 بودند. حجم نمونه پژوهش حاضر شامل 30 نفر (15 نفر گروه آزمایش و 15 نفر گروه کنترل) بود که با روش نمونه‌گیری در دسترس و با توجه به ملاک های ورود به مطالعه انتخاب شدند. گروه آزمایش درمان متمرکز بر شفقت را در 8 جلسه دریافت کردند، درحالی‌که گروه کنترل درمانی را دریافت نکردند. داده‌ها با تحلیل کوواریانس تک متغیره مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت و نتایج نشان داد که درمان متمرکز بر شفقت در افزایش امید به زندگی موثر است (0.001>p). طبق یافته‌های این مطالعه می‌توان گفت درمان متمرکز بر شفقت می‌تواند تاثیرگذاری مناسبی جهت افزایش امید به زندگی سالمندان داشته باشد. در نهایت، با توجه به نتایج پژوهش و تجربیات پژوهشگر در حین کار با سالمندان پیشنهاد می‌شود در پژوهش‌های آینده تاثیر درمان متمرکز بر شفقت بر اختلالات دیگر سالمندان به ویژه افسردگی و اضطراب بررسی شود.

The Effectiveness of CompassionFocused Therapy on Elderly Life expectancy

The process of aging seems inevitable. Humans face a process called aging through a biological process. Life expectancy at birth represents the average number of years a newborn baby may live, provided that his death probability for future years of life equals to the probability today. Various treatments have been used to increase life expectancy including compassionfocused therapy. Therefore, the present study aimed to evaluate the effectiveness of compassionfocused treatment on elderly life expectancy. It was a quasiexperimental study with pretest, posttest, and control group design. The statistical population of the study included all elderly living in Karaj nursing homes in 2018. The samples of this study consisted of 30 elderlies (15 experimental and 15 control groups) who were selected through available sampling and according to inclusion criteria. The experimental group received compassion focused therapy in 8 sessions, while the control group did not receive the therapy. Data were analyzed using a univariate analysis of covariance, and the results showed that compassionfocused treatment was effective in increasing life expectancy (P<0.001). According to the findings of this study, it can be concluded that compassionfocused therapy can have a positive effect on increasing the life expectancy of the elderly. Finally, based on the results of the research and the researcher’s experiences while working with the elderly, it is suggested to investigate the impact of compassionfocused therapy on other disorders of the elderly, especially depression and anxiety, in future studies.