نقش چشم انداز زمان و تجربه درد در احساس تنهایی سالمندان

توجه و تمرکز بر متغیرهای پیش بین احساس تنهایی در سالمندان مقدمه ای برای بهبود موفقیت آمیز احساس تنهایی است. در این راستا هدف این پژوهش، تعیین نقش چشم انداز زمان و تجربه درد در پیش بینی احساس تنهایی سالمندان بود. پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری را کلیه سالمندان بالای 60 سال در شهر کرمانشاه در سال 1397 تشکیل دادند. تعداد 200 سالمند عضو کانون بازنشستگان با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای جمع آوری اطلاعات از سیاهه چشم انداز زمان زیمباردو و بوید، پرسش‌نامه درد دورکین، ترک، رویکی و هاردینگ و پرسش‌نامه احساس تنهایی راسل، پیپلوا و کورتونا استفاده شد. داده ها با استفاده از روش همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه گام به گام تجزیه و تحلیل قرار شد. یافته‌ها حاکی از آن بود که بین متغیرهای گذشته گرایمثبت، حال گرای لذت طلب و آینده با احساس تنهایی رابطه منفی و معکوس و بین متغیرهای گذشته گرامنفی و حال گرایتقدیرنگر با احساس تنهایی رابطه مثبت و مستقیم وجود دارد (p<0/01). نتایج تحلیل رگرسیون گام به گام نشان داد که مولفه های چشم انداز زمان گذشته گرای منفی و حال گرای تقدیرنگر به ترتیب به عنوان قوی ترین متغیرها برای پیش بینی احساس تنهایی هستند. همچنین از درد عاطفی می تواند احساس تنهایی سالمندان را پیش بینی نماید. این یافته ها مفاهیم مهمی را در عرصه ارائه مراقبت به سالمندان آشکار ساخته و می تواند با برنامه ریزی های مدون و اجرایی در کاهش احساس تنهایی و افزایش بهزیستی سالمندان مفید واقع شود.

The Role of Time Perspective and Pain Experience in Loneliness of the Elderly

Focusing on the predictors of loneliness in the elderly is a prerequisite for successful improvement of loneliness. The purpose of this study was to determine the role of time perspective and experience of pain in predicting loneliness. It was a descriptive correlational study. The statistical population consisted of all elderly people over 60 years old in Kermanshah in 2019. 200 elderly members of the Retirement Association were selected through convenience sampling. Zimbardo Time Scale Log (ZTPI), McGill’s Revised Inventory (SFMPQ), and Russell’s Loneliness Inventory (UCLA) were used to collect information. The data were analyzed using Pearson’s correlation and stepwise multiple regression analysis. Findings indicated a negative and inverse relationship between retrospectivepositive, temperamentalpleasureseeker and the future with loneliness, and there was a positive and direct relationship between the retrospectivenegative, experimentalpredictive variables and loneliness (P<0/01). The results of the stepwise regression analysis showed that the components of the outlook of retrospectivenegative and temperamentalpredictive were the most powerful variables for predicting loneliness. Also, emotional pain could predict elderly loneliness. These findings revealed influential concepts in providing care for the elderly and it could be taken in plans and programs to decreases elderly loneliness and increase their wellbeing.