رابطه بین مواجهه مذهبی و بهزیستی روان‌شناختی با احساس تنهایی در سالمندان

ز ﭼﺎﻟﺶﻫﺎی ﻣﻬﻢ ﻓﺮآروی ﺳﺎﻟﻤﻨﺪان در دنیای اﻣﺮوز، اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ در زﻧﺪﮔﯽاﺳﺖ. اﺣﺴﺎس ﺗﻨﻬﺎﯾﯽ در ﻫﻤﻪ ﮔﺮوه‌های ﺳﻨﯽ اﯾﺠﺎد ﻣﯽﺷﻮد اﻣﺎ ﺷﯿﻮع آن در ﺳﺎﻟﻤﻨﺪی ﺑﯿﺸﺘﺮ اﺳﺖ. بنابر این پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین مواجهه مذهبی و بهزیستی روان‌شناختی با احساس تنهایی سالمندان انجام شد. جامعه آماری پژوهش، کلیه سالمندان تحت پوشش اداره بهزیستی و کمیته امداد امام خمینی شهرستان مراغه بود. از جامعه مذکور با توجه به جدول مورگان و روش نمونه گیری در دسترس تعداد 168 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسش نامه های مقابله مذهبی گلمن، احساس تنهایی راسل و بهزیستی روان‌شناختی طبسی زنجانی استفاده شد. نتایج با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون همزمان تحلیل شد. نتایج نشان داد بین احساس تنهایی با خرده مقیا س ه ای بهزیستی روان‌شناختی رابطه معکوس و معناداری وجود دارد (p≤0.01). همچنین نتایج نشان داد که احساس تنهایی با خرده مقیاس های مقابله فعال، مقابله منفعل و احساس منفی به خدا رابطه معکوس و معناداری دارد (p≤0.05). نتایج رگرسیون همزمان نشان داد که بهزیستی روان‌شناختی و مقابله مذهبی هر دو پیش بینی کننده منفی برای احساس تنهایی می باشند. با این حال بهزیستی روان‌شناختی ﺑﺎ ضریب بتای 0.479 پیش بینی کننده بهتری ﺑﺮای احساس تنهایی می باشد. از نتایج پژوهش اینگونه استنباط می شود که مواجهه مذهبی منجر به افزایش شادی، امید و رضایت از زندگی در سالمندی شده  و احساس تنهایی شان را کاهش دهد

The Relationship Between Religious Exposure and Psychological Wellbeing with Loneliness in the Elderly

One of the major challenges to the elderly in the modern world is loneliness. Feeling lonely is experienced in all age groups, though it is a stronger feeling at old ages. This study aimed to investigate the relationship between religious exposure and psychological wellbeing with loneliness in the elderly. The statistical population of the study included all elderly people covered by the Welfare Office and Imam Khomeini Relief Committee in Maragheh. According to Morgan’s table and using a convenience sampling method, 168 individuals were selected accordingly. Golman religious coping questionnaire (2011), Russell’s loneliness questionnaire (1966), and psychological wellbeing survey by Tabesei Zanjani (2004) were used for collecting data. The results were analyzed using Pearson correlation and simultaneous regression tests. Results showed an inverse and significant relationship between loneliness and subcategories of psychological wellbeing (p≤0.01). The results also reported that loneliness had an inverse and significant relationship with active coping subscales, passive coping and negative feelings toward God (p≤0.05). The results of simultaneous regression showed that psychological wellbeing and religious coping were both negative predictors for loneliness. Though, psychological wellbeing with a beta coefficient of 0.479 is a better predictor of loneliness. It was deduced from the results of the study that religious beliefs play an important role in preventing and reducing loneliness. In addition, a higher level of psychological wellbeing prevents loneliness occurring.