ابعاد حافظه در سالمندان و مقایسه آن با افراد غیر سالمند

افزایش سن بر فرایندهای شناختی و فراشناختی تاثیرات قابل ‌ملاحظه‌ای می گذارد و احتمال وقوع نارسایی های شناختی را افزایش می دهد. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی ابعاد مختلف حافظه در افراد سالمند و مقایسه آن با افراد غیر سالمند انجام شد. پژوهش حاضر از نوع علّی مقایسه ای بود. از بین شهروندان کرمانشاه تعداد 180 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و در سه گروه سالمند، میانسال و جوان که هر گروه شامل 60 نفر بود قرار گرفتند. برای ارزیابی ابعاد حافظه (اطلاعات شخصی، جهت یابی، کنترل ذهنی، حافظه منطقی، حافظه ارقام، حافظه بینایی، حافظه تداعی) از آزمون حافظه وکسلر استفاده شد. نتایج تحلیل واریانس و آزمون شفه نشان داد در تمام زیرمقیاس های آزمون حافظه وکسلر نمرات گروه سالمند با گروه جوان و میانسال تفاوت معنادار وجود دارد (0.001>p). همچنین در زیرمقیاس های حافظه منطقی، حافظه بینایی، حافظه تداعی و همچنین نمره کل حافظه بین گروه جوان و میانسال تفاوت معنادار بود (0.001>p)، اما در زیرمقیاس های اطلاعات شخصی، جهت یابی، کنترل ذهنی و حافظه ارقام تفاوت معناداری بین گروه جوان و میانسال مشاهده نشد. نتایج نشان داد افزایش سن با کاهش عملکرد حافظه در ابعاد مختلف آن همراه است و سالمندان عملکرد ضعیف تری نسبت به جوانان و میانسالان در ابعاد مختلف حافظه نشان می دهند. این موضوع بیانگر کاهش برخی ابعاد حافظه در دوره میانسالی و کاهش همۀ ابعاد آن در دوره سالمندی است که با استفاده از نتایج پژوهش ها می توان راهکارهایی برای پیشگیری از ضعف عملکرد و تقویت حافظه در پیری ارائه داد.