رابطه امید و حس انسجام با بهزیستی روان شناختی سالمندان: نقش میانجی نگرش به مرگ

روند رو به رشد سالخوردگی جمعیت و اهمیت بهزیستی سالمندان موجب پراهمیت تر شدن بررسی عوامل مرتبط با بهزیستی آنها شده است. بنابراین این مطالعه با هدف طراحی و سنجش برازش مدل بهزیستی روان شناختی سالمندان انجام و در آن تاثیر امید و حس انسجام با میانجی گری ابعاد نگرش به مرگ بر بهزیستی روان شناختی بررسی شد. روش پژوهش حاضر توصیفی از نوع همبستگی و مدل یابی بود. جامعه آماری شامل تمامی سالمندان غیر ساکن در سراهای سالمندان شهر تهران بودند. به این منظور 309 سالمند با روش نمونه‌گیری خوشه ای از کلیه مناطق تهران انتخاب شدند و به پرسشنامه های امید اسنایدر، حس انسجام آنتونووسکی، نگرش به مرگ وونگ و بهزیستی روان شناختی ریف پاسخ دادند. جهت تحلیل داده ها از مدل‌یابی معادلات ساختاری و نرم افزارهای spss نسخه 22 و لیزرل نسخه 8/8 استفاده شد. نتایج حاصل از تحلیل یافته ها حاکی از آن بود که بین متغیرهای امید و اجتناب از مرگ، امید و پذیرش گرایشی و پذیرش گرایشی با بهزیستی روان‌شناختی رابطه مثبت معنادار و بین متغیرهای حس انسجام و ترس از مرگ، حس انسجام و پذیرش گرایشی، حس انسجام و پذیرش اجتنابی و نیز ترس از مرگ و پذیرش اجتنابی با بهزیستی روان شناختی رابطه منفی معنادار وجود دارد. همچنین حس انسجام با میانجی‌گری ترس از مرگ و پذیرش اجتنابی به بهزیستی روان شناختی منجر می شود. نتایج این پژوهش بر اهمیت توجه به موضوع نگرش به مرگ و عوامل موثر بر آن در تلاش برای ارتقاء بهزیستی سالمندان تاکید می کند.