اثربخشی معنادرمانی بر کاهش افسردگی و اضطراب زنان سالمند دارای سندرم آشیانه خالی

سالمندی به عنوان گذر از مرحله ای به مرحله جدیدی از زندگی تلقی می گردد و یکی از پدیده های این سن سندرم آشیانه خالی که نوعی افسردگی است نام دارد. از اینرو، هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی معنادرمانی به شیوه گروهی بر کاهش افسردگی و اضطراب زنان سالمند با سندرم آشیانه خالی بود. این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه پژوهش را کلیه زنان سالمند شهرستان شیراز در سال 1395 که فرزندان شان از آنها جدا شده بودند تشکیل دادند. با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس تعداد 24 نفر انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 12 نفر) جایگزین شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسش‌نامه های افسردگی و اضطراب بک استفاده شد. گروه آزمایش 10 جلسه به مدت 2 ساعت معنادرمانی به شیوه گروهی طی دو ماه و نیم دریافت کردند، در حالی که گروه کنترل هیچ نوع مداخله ای را دریافت نکردند. جهت تجزیه و تحلیل داده ها در سطح توصیفی از آماره های میانگین و انحراف معیار و در سطح استنباطی از آزمون تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها نشان داد که میانگین نمرات افسردگی و اضطراب در پس‌آزمون گروه آزمایش به طور معناداری از میانگین نمرات پس‌آزمون در گروه کنترل پایین تر است. بنابراین معنادرمانی به شیوه گروهی می تواند به عنوان یکی از مداخلات درمانی بر کاهش افسردگی و اضطراب زنان سالمند با سندرم آشیانه خالی مورد استفاده قرار گیرد.